كربلا،سويت شتابان آمدم-بهر قربان آمدم»،«كربلا آماده باش كه خيل رزمندگان با بيرق‌هاى لبّيك يا ثاراللّه به‌سويت سينۀ دشت جبهه را مى‌شكافند»،«فدايى حسين»،«عشق حسين و فرزندش خمينى عزيز ما را به اين وادى كشانده»،«عالم فداى حسين»،«عاشقان حسينى-سربازان خمينى»، «سوى نيازم كجاست-روى حسين است و بس»،«ذره‌ذرۀ وجودم فدايت ياحسين»،«ديدن وجه خدا هست مرا آرزو-وجه خدا اى عزيز بوى حسين است و بس»،«ديوانه يك حسينيم»،«دوستت دارم حسين‌جان»،«در راه تو بس كه جان فشانديم حسين-تا بصره گل سرخ فشانديم حسين»،«عبّاس بگو تا نكشد خجلت آب-كز خصم فرات را ستانديم حسين»،«دانشگاه عشق (يا كربلا)،دانشجو مى‌پذيرد»،«حسين‌جان،جان شيرين را نخواهم-مگر روزى شود جانم فدايت»،«حسين‌جان عاشقانت را درياب»،«حسين حسين شعار ماست-شهادت افتخار ماست»و«حسينيان! وعده‌گاهمان در بهشت كنار حسين يا در كربلا كنار قبرش». [1]

اگر مجموعۀ شعارهاى عاشورايى را با همۀ شعارهاى ديگر و نوشته‌هاى ديگر كه آيات،روايات و سخنان حضرت امام خمينى(ره) و بزرگان و گاه شوخ‌طبعى‌هاى جبهه را در بر مى‌گيرد،جمع كنيم،بيش از تابلونوشته‌هاى عاشورايى نخواهد شد.بر اين نكته بايد افزود كه عنوان‌هاى خادم حسين (خادم‌الحسين)،يا نامگذارى سنگرها به خيمه‌هاى اباعبداللّه،در جبهه رايج بود كه نتيجۀ اين موضوع انتشار و تكرار مداوم نام حسين(ع) در جبهه بود.

تابلوى برخى سنگرها و نيز برنامۀ نصب‌شده در سنگرها،«خادم‌الحسين»هر