متعال استغاثه مى‌كنند [1]و دعاى چه كسانى براى اجابت شايسته‌تر از دعاى مجاهدان فى سبيل‌اللّه است كه راز و نياز و مناجات را نه در انزوا و گوشه‌گيرى صوفيانه كه در مجاهدت و تلاش عارفانه جست‌وجو مى‌كنند؟

از جلوه‌هاى معنويت در دفاع مقدّس، حالت تضرع، استغاثه و راز و نياز عارفانه رزمندگان اسلام است. دفاع مقدّس فرصت بروز خالصانه‌ترين و زيباترين مناجات‌ها و دعاها را پديد آورد. در كنار نماز و قرآن، دعا وسيلۀ ديگرى بود كه ياد خدا را در دل رزمندگان زنده نگاه مى‌داشت، به آنان قدرت روحى مى‌بخشيد و تحمل سختى‌هاى نبرد را براى آنان آسان‌تر مى‌ساخت. رزمندگان اسلام با دعا از يك‌سو روح خود را همواره شاداب و باطراوت نگاه مى‌داشتند و از سوى ديگر، امداد و نصرت الهى را با خود همراه مى‌ساختند. رزمندگان اسلام بر اين باور بودند كه گره‌هاى كور عمليّات‌ها را مى‌توان با دعاى خالصانه و اشك چشم و ناله و تضرع به درگاه خداوند متعال گشود و راه پيروزى را هموار ساخت.

حضرت امام خمينى (ره) به‌درستى دعا و مناجات رزمندگان اسلام را به دعا و مناجات ياران امام حسين (ع) در شب عاشورا پيوند مى‌زد:

اى عزيزانى كه مجالس ذكر و دعا و مناجات شما در شب‌ها چون شب عاشورا به ملكوتيان نورافشانى مى‌كند و چون ستاره‌اى درخشان در جبهه‌ها مى‌درخشد و روزتان چون روز عاشورا در مقابل يزيديان استقامت مى‌نمايد! قدر اين شب‌هاى معنوى و عرفانى و اين روزهاى سلحشورى و افتخارآميز را بدانيد كه خداى بزرگ شما را براى نصرت خويش انتخاب فرموده و امثال ما را لايق اين خوان نعمت و رحمت و معنويت و فداكارى ندانسته است. [2]