- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل تسنن
- کتابخانه تصویری (اهل تسنن)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل تسنن
- کتابخانه تصویری (اهل تسنن)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
|
||||
| نام کتاب : سرداران صدر اسلام(ج8) نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 14 | ||||
|
سخنى به ميان نيامده است، ولى در نخستين فرصتى كه به دست آمد و حكومت در اختيار امام على (ع) قرار گرفت، با آن حضرت بيعت كرد «1» و در جنگها و درگيريهاى سياسى، همراه آن حضرت بود. «2» سليمان از آغاز حكومت معاويه (40 ه) تا پايان آن (60 ه) بر ادامه روش سياسى خود، پابرجا بود و پس از مرگ معاويه در جريان دعوت از امام حسين (ع) براى آمدن به كوفه و تشكيل حكومت اسلامى، از سران دعوت كنندگان بود. «3» د. صُلح امام حسن (ع): هيأت نمايندگى كوفه به سرپرستى سليمان، در مدينه به خدمت امام حسن (ع) رسيدند «4» و درباره صُلح امام با معاويه (41 ه) و سرپيچيهاى معاويه از عهد نامه با ايشان گفتگو كردند و شگفتى خود را از صُلح آن حضرت اعلام كردند. «5» سليمان عرض كرد: صُلح شما در زمانى بود كه چهل هزار رزمنده از مردم كوفه- علاوه بر شيعيان بصره و حجاز- بر درِ خانه‌ها به انتظار فرمان شما براى نبرد ايستاده بودند. «6» سليمان به امام حسن (ع) پيشنهاد كرد كه چون معاويه مواد صلح نامه را زير پا گذاشته، آن حضرت نيز بى‌خبر و ناگهانى جنگ را آغاز كند و وى (سليمان) را پيشاپيش نيروها به سوى كوفه بفرستد تا فرماندار كوفه كه از طرف معاويه انتخاب شده بود را بركنار كند. «7» |
||||
| نام کتاب : سرداران صدر اسلام(ج8) نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 14 | ||||
|
www.eShia.ir