نام کتاب : اصطلاحات نظامى در فقه اسلامى نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 18
اسيران آنان كشته نمىشوند، همچنانكه امير مؤمنان (ع) در جنگ جمل فرمود: «كسى حق ندارد، اسيرى را بكشد.» «1» همچنين جايز نيست اموالى كه به ميدان جنگ نياورده اند، به غنيمت برد. «2» ولى در صفين به علت باقى ماندن فرمانده آنها اجازه كشتن آنان را داد. «3» از ديگر احكام اسيران جنگى آن است كه طعام دادن و سيراب كردن آنان واجب است، هر چند قصد كشتن آنان را داشته باشند. كشتن اسيران از طريق شكنجه و يا گرسنگى كراهت دارد. «4» امام صادق (ع) پيرامون آيه شريفه: «وَ يُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى حُبِّهِ مِسْكيناً و يَتيماً وَاسيراً» «5» فرمود: «الْاسيرُ يُطْعَمُ وَ انْ كانَ تُقَدِّمُ لِلْقَتْلِ» «6» به اسير بايد طعام داد، هر چند براى كشتن مهيا شده باشد. درباره اسيران جنگ بدر چنين نوشتهاند: 1- بيشتر اسيران بدر به گفته يعقوبى 68 نفرشان سربها (فديه) دادند و آزاد شدند عباسبن عبدالمطلب عموى پيامبر (ص) كه جزء اسيرانبود، اظهار نادارىكرد. رسول خدا (ص) فرمود: مالى كه نزد امّالفضل (همسر عباس) امانت گذاشتى چطور شد (او گفت: گواهى مىدهم كه تو پيامبرخدايى، بخدا قسم جز من و او كسى از اين امراطلاعى نداشت سپس سربهاى خود و دو برادر زاده و هم پيمان آن دو را نيز پرداخت كرد و همگى آزاد شدند. 2- گردن دو نفر از اسيران به دستور پيامبر زده شد. 3- مقدار سربها [فديه] از هزار درهم تا چهار هزار درهم بود پيامبر (ص) به كسانى كه نمىتوانستند، حداقل را پرداخت كنند، فرمود: هر كدام از شما كه ده نفر از فرزندان
نام کتاب : اصطلاحات نظامى در فقه اسلامى نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 18