نام کتاب : اصطلاحات نظامى در فقه اسلامى نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 14
كفر زبانى آن است كه با زبان خدا را انكار كند و يا رسالت انبياى عظام را تكذيب نمايد و يا حلالى را حرام شمارد و يا حرامى را حلال بداند و يا يكى از واجبات دين اسلام را مانند نماز، روزه و ... منكر شود. خلاصه معيار كلّى، انكار يكى از ضروريات دين است، در صورتى كه اين انكار به تكذيب رسالت برگردد. ناگفته نماند كه چه از روى عناد باشد و چه از روى اعتقاد يا تمسخر فرقى نمىكند. كفر عملى به انجام عملى صريح و توهين كننده به شريعت مقدس اطلاق مىشود كه دلالت برانكار شريعتاسلام داشته باشد، مانند زيرپاگرفتن قرآن، اسماءا ...، نام پيامبر (ص)، اسامى معصومين عليهمالسلام، كتابهاى مقدس و كتابهاى فقهى و يا آتش زدن آنها. «1» ابن سنان از امام صادق (ع) چنين روايت كرده است: «مَنْ شَكَّ فِىاللَّهِ تَعالى اوْ فى رَسُولِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَهُوَ كافِرٌ» «2» هر كس در وجود خداوند متعال و يا رسالت پيامبرش (ص) ترديد كند، كافر است. ارتداد چه فطرى و چه ملّى بايد شرايط زير را دارا باشد: 1- بلوغ 2- عقل 3- اختيار 4- قصد «3» حكم مرتد فطرى اسلامِ مرتد فطرى در ظاهر قبول نمىشود. اگر مرتد، مرد باشد كشته مىشود. «4» پيامبر (ص) فرمود: «مَنْ بَدَلَ دينَهُ فَاقْتُلُوهُ»» هر كس اسلام را به كفر تبديل كرد، او را بكشيد. و همسرش از او جدا مىشود و نكاحش- بدون طلاق- فسخ مىشود و عدّه وفات مىگيرد، سپس اگر بخواهد ازدواج مىكند و اموال مرتد كه در وقت ارتداد مال او بوده
نام کتاب : اصطلاحات نظامى در فقه اسلامى نویسنده : جمعی از نویسندگان جلد : 1 صفحه : 14