با كاروان حسينى(ج2) - طبسی، نجم الدین

نام کتاب : با كاروان حسينى(ج2) نویسنده : طبسی، نجم الدین جلد : 1 صفحه : 51

اين كه طبرى چنين مطلبى را براى مشوّه ساختن مقام شهيد كوفه- چنان كه عادت وى درباره اعضاى خاندان علوى است- بنويسد شگفت نيست. شگفت اينجاست كه چگونه اين موضوع بر يك صاحبنظر دقيق پوشيده مانده و در حالى كه پيوسته از بدگويى امثال آنها دم مى‌زند و معتقد است كه اين گونه روايات از ساخته‌هاى آل زبير و پيروان آنهاست، باز هم آن را در كتاب خويش نقل كرده است.». «1»
به نظر مى‌رسد كه مقرم اصل رويداد و مرگ دو راهنما و نامه نوشتن پسر عقيل براى امام حسين عليه السلام و پاسخ حضرت به او را قبول دارد، اما انتساب زدن فال بد و ترس به مسلم را ساختگى و بى‌پايه مى‌داند. «2»
ولى شيخ باقر قرشى اصل نامه و پاسخ آن را قبول ندارد و ساختگى مى‌داند. او مى‌گويد:
«1- تنگه خَبَت كه مسلم از آنجا براى امام عليه السلام نامه نوشت، طبق گفته حموى ميان مكّه و مدينه واقع است. در حالى كه روايت تصريح دارد كه مسلم دو راهنما را در يثرب اجير كرد؛ و به سوى عراق بيرون رفتند و راه را گم كردند و مردند. بنابر اين طبيعى است كه اين حادثه ميان مدينه و عراق روى داده باشد، نه ميان مكه و مدينه. «3»
2- چنانچه ميان يثرب و عراق جايى كه حموى از آن نام نبرده وجود داشته باشد، رفت و آمد از آنجا تا مكه بيش از ده روز طول مى‌كشد. در حالى كه مورخان زمان مسافرت مسلم از مكه تا كوفه را تعيين كرده و گفته‌اند: وى روز پانزدهم رمضان از مكه حركت كرد و در روز پنجم شوال به كوفه رسيد؛ كه مجموع مدت مسافرتش بيست روز مى‌شود واين بسيار كوتاه‌تر از مدتى است كه مسافر از مكه به مدينه (و سپس كوفه) طى مى‌كند. چنانچه مدت سفر فرستاده مسلم از اين مكان و بازگشت او را استثنا كنيم، مدت سفر او از مكه تا كوفه كمتر از ده روز مى‌شود؛ و پيمودن چنين مسافتى در اين مدت عادتاً محال است.
3- امام عليه السلام- در اين نامه- مسلم را به ترس متهم كرده است؛ و اين موضوع با موثق شمردن مسلم و اين كه او شخص مورد اعتماد و بزرگ اهل بيت اوست و فضيلتى بيش از

نام کتاب : با كاروان حسينى(ج2) نویسنده : طبسی، نجم الدین جلد : 1 صفحه : 51

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست