آرایشِ نِگار، نام بخشی از سروده‌های صائب تیریزی، سرایندۀ نام‌آور سبک هندی (1016-1081ق/1607-1670م). صائب در زمان زندگی خویش گزیده‌های گوناگونی از اشعار خود فراهم آورد و آنها را طبقه‌بندی کرد و نامهایی بر آنها نهاد. از جمله اشعاری را که در وصف سراپای اندام معشوق سروده بود، در مجموعه‌ای گرد آورد و آن را مرآت‌الجمال نامید. همچنین است آرایشِ نِگار حاوی اشعاری که در آنها نام آینه و شانه آمده است، در یک نسخۀ خطی از دیوان صائب که احتمالاً به خط خود اوست و به شمارۀ 1007 در کتابخانۀ مجلس شورای ملی (سابق) نگهداری می‌شود، بخش آرایش نگار 12 صفحه و مجموعاً 216 بیت را فرا می‌گیرد. از اینظگونه گزیده‌ها که صائب از اشعار خود فراهم آورده است. نسخه‌هایی در کتابخانه‌های مختلف موجود است.

مآخذ: آقابزرگ، الذریعه، 9/569-570، 19/106؛ شورای ملی (سابق)، فهرست خطی، 3/255-256؛ صائب تبریزی، محمدعلی، دیوان اشعار، به کوشش امیری فیروزکوهی، تهران، انجمن آثار ملی، 1345ش، ص 69؛ مشار، خانبایا، فهرست چاپی فارسی، 2/2327؛ منزوی، احمد، فهرست خطی فارسی، 4/2618.
سیدعلی آل‌داود