در بيع مرابحه (←بيع مرابحه) خريدار بايد از قيمت
كالاى خريدارى شده مطلع باشد و فروشنده صادقانه قيمت خريد را به او اطلاع دهد.
[1]
احتكار با انبار كردن كالا به قصد افزايش قيمت تحقق مىيابد
[2]← احتكار). در احتكار، حاكم، احتكار كننده را ملزم به فروش جنس احتكار شده
مىكند؛ ليكن بنابر مشهور نمىتواند قيمتگذارى كند [3]← قيمت گذارى).
بالابردن قيمت كالا توسط كسى كه قصد خريد آن را ندارد، اما به
قصد گول زدن خريدار، قيمت را بالا مىبرد تا او كالا را به قيمت بيشتر بخرد، حرام
است. [4] برخى آن را مكروه دانستهاند [5]← نجش).
غصب: به قول مشهور، در اجناس قيمى (←قيمى)، ضمان به قيمت آن
است نه مثل آن و بر غاصب و غير او، پرداخت قيمت آن به مالك واجب است. البته در اينكه
قيمت چه روزى بايد پرداخت شود؛ روز تلف يا روز تحويل گرفتن جنس قيمى و يا بالاترين
قيمت تا روز تلف، مسئله محل اختلاف است (←غصب).
ارث: به قول مشهور، زوجه از قيمت و عين زمين و نيز از عين
ساختمان و بنا ارث نمىبرد؛ ليكن از قيمت بنا ارث مىبرد (←زوجيت).
ديات: ديۀ عبد، قيمت او است، مگر آنكه قيمتش بيش از ديۀ
حرّ باشد. در اين صورت، ديه او به اندازۀ ديۀ حرّ خواهد بود. [6]