برخى قدما آن را در نمازهاى يوميه واجب دانسته‌اند. [1] در وجوب قنوت در نماز عيد (←نماز عيد) اختلاف است.

مشهور قائل به وجوب آن اند. [2]

تعداد: قنوت در همۀ نمازها [3] جز نماز آيات (←نماز آيات)، عيد و جمعه (← نماز جمعه) و نماز وتر (←نماز وتر) يك بار خوانده مى‌شود. در نماز آيات، پنج قنوت مستحب است؛ چنان كه اكتفا به دو يا يك قنوت نيز جايز است. [4] در نماز جمعه دو قنوت [5] و در نماز عيد در دو ركعت نُه قنوت؛ پنج قنوت در ركعت اول و چهار قنوت در ركعت دوم. [6]

محل: به قول مشهور، محل قنوت در نمازها - جز آنچه استثنا شده - در ركعت دوم، پس از قرائت و قبل از ركوع است. [7] برخى آن را پس از ركوع نيز جايز دانسته‌اند؛ هرچند قبل از ركوع افضل است. [8]

قنوت در نماز جمعه، در ركعت اول، پيش از ركوع و در ركعت دوم پس از ركوع خوانده مى‌شود. [9]

به قول برخى، در نماز وتر - كه يك ركعت است - دو قنوت؛ يكى قبل و ديگرى بعد از ركوع خوانده مى‌شود. [10]

در نماز آيات، در صورت خواندن پنج قنوت، قنوتها قبل از رفتن به ركوع دوم، چهارم، ششم، هشتم و دهم پس از قرائت و در صورت خواندن دو قنوت، قبل از رفتن به ركوع پنجم و دهم و در صورت خواندن يك قنوت، پيش از رفتن به ركوع دهم خوانده مى‌شود. [11]

چگونگى: در قنوت، لفظ خاصى معتبر نيست؛ بلكه جايز است هر دعايى كه مشتمل بر حرام نباشد، خوانده شود؛ خواه براى دنيا باشد يا آخرت؛ ليكن افضل و مستحب آن است كه ذكرها و دعاهاى وارد شده؛ بويژه كلمات فرج خوانده شود و افضلِ دعاها، دعاهايى است كه در قرآن كريم آمده است. به لحاظ كميت نيز مطلق ذكر و دعا كفايت مى‌كند، حتى در حدّ سه بار گفتن سبحان اللّٰه يا يك بار صلوات. [12]

آيا قنوت به غير عربى صحيح و جايز است يا نه‌؟ مسئله محل اختلاف است.

بسيارى آن را جايز دانسته‌اند؛ [13] بلكه