و نشستن با مهمان و مانند آن از امور متعارف در شب، باقى مى‌ماند. البته در اين مدت حق رفتن نزد هووى او را ندارد، مگر آنكه ضرورت اقتضا كند، مانند آنكه بيمار باشد. برخى گفته‌اند: در اين گونه امور، وقت و كمّيت ملاك نيست؛ بلكه ميزان تحقق مسمّاى عدالت و معاشرت به معروف با همسران است. [1]

مكان قسم: زوج مى‌تواند در شبِ متعلق به هر همسرى، در خانۀ او حضور يابد يا او را نزد خود بياورد و يا بعضى را به منزلشان برود و بعضى ديگر را به حضور بطلبد. [2]

احكام و آداب قسم: در تحقق حق قسم، همخوابى لازم است؛ بدين معنا كه كنار او به گونۀ متعارف بخوابد و گاهى اوقات رو به او كند؛ هرچند بدنها به هم چسبيده نباشند و آميزشى صورت نگيرد. [3]

مستحب است در مخارج زندگى، خوش رويى و خوش رفتارى، آميزش و غير آن، همسانى و عدالت ميان همسران را رعايت كند؛ چنان‌كه مستحب است صبح را نزد همسرى كه شب حق او بوده، بماند. [4]

در صورت تعدد همسر، چنانچه بخواهد با يكى از آنان آغاز به همخوابى كند، آيا تعيين نخستين نفر با مرد است يا بايد قرعه انداخته شود و زوج بر اساس قرعه عمل كند؟ مسئله اختلافى است. [5]

به قول مشهور، حق قسم و همخوابى براى همسر جديد در صورت دوشيزه بودن، هفت شب نخست و در صورت بيوه بودن، سه شب نخست است و پس از آن، به روشى كه گذشت عمل مى‌كند. [6]

حق قسم با مسافرت زوج ساقط مى‌شود؛ بدين معنا كه زوج مى‌تواند به تنهايى و بدون همراهى همسرانش سفر كند، بدون آنكه قضاى آنچه در ايام سفر فوت شده بر او واجب باشد؛ [7] اما اگر بعضى همسران را همراه خود ببرد، آيا نسبت به ديگر همسران، قضاى همخوابى فوت شده در ايام سفر، بر او واجب است يا نه‌؟ برخى گفته‌اند: در صورتى كه همراه بردن بعضى بر اساس قرعه بوده، قضا واجب نيست. در غير اين صورت، واجب است. [8] برخى، در هر صورت، قضا را واجب ندانسته‌اند. [9]