صلح بر طلا و نقره: در صلح بر طلا و نقره مسكوك [= درهم و دينار] قبض و تحويل آن به طرف مقابل در مجلس عقد لازم نيست، مگر بنابر ديدگاهى كه صلح را عقدى مستقل نمى‌داند[22]

( آشتى) ( آتش بس) ( اصلاح)

[1]منهاج الصالحين (خويى) 2/ 192 ؛ كلمة التقوى 4/ 195 ؛ فقه المعاملات/ 487

[2] توضيح المسائل مراجع 2/ 312

[3] شرائع الاسلام 2/ 367 ؛ قواعد الاحكام 2/ 172 ؛ فقه الامام جعفر الصادق 4/ 85

[4] الحدائق الناضرة 21/ 85

[5] جواهر الكلام 26/ 211

[6] كتاب السرائر 2/ 64 ؛ الحدائق الناضرة 21 / 83

[7] الانوار اللوامع 12/ 233 ـ 234 [8]الحدائق الناضرة 21/ 85 ـ 88 ؛ جواهر الكلام 26/ 212 ؛ وسيلة النجاة/ 388 ؛ مهذب الاحكام 18/ 167

[9] المبسوط 2/ 288 ـ 289

[10] الحدائق الناضرة 21/ 86 [11]جواهر الكلام 26/ 219 [12]مهذب الاحكام 18 / 169

[13] 170

[14] وسيلة النجاة/ 389 ؛ منهاج الصالحين (خويى) 2 / 192 ؛ هداية العباد (گلپايگانى) 1 / 407

[15] منهاج الصالحين (خويى) 2/ 192

[16] هداية العباد (گلپايگانى) 1/ 407 ؛ مهذب الاحكام 18/ 171

[17] وسيلة النجاة/ 390 ؛ هداية العباد (گلپايگانى) 1/ 407 ـ 408 ؛ مهذب الاحكام 18/ 172

[18] جواهر الكلام 26 / 212 ـ 213

[19] 215 ـ 217

[20] وسيلة النجاة/ 390 ؛ هداية العباد (گلپايگانى) 1/ 408 ؛ مهذب الاحكام 18/ 173 ؛ كلمة التقوى 4/ 204

[21] الروضة البهية 4/ 180 ؛ الحدائق الناضرة 21/ 107 ؛ وسيلة النجاة/ 390 ؛ مهذب الاحكام 18/175 ـ 176

[22] الروضة البهية 4/ 180 .

صلح حطيطه

صلح حطيطه : مصالحه بر بعض حق مورد ادعا.

حطيطه از «حطّ» به معناى كم كردن است. صلح حطيطه عبارت است از مصالحه بر بخشى از حق مورد ادّعا؛ عين باشد يا دين[1] از آن در باب قرض و