بعضى فقها ارتكاب هر عملى از غير جنس نماز ـ جز آنچه بر جواز آن نصّى وارد شده است ـ را موجب بطلان نماز دانسته‌اند؛ مصداق فعل كثير باشد يا نباشد؛ صورت نماز را برهم زند يا نزند.[19]

[1]مدارك الاحكام 3/ 466 ؛ كتاب الصلاة (نائينى) 2/ 168

[2] مجمع الفائدة 3/ 69

[3] غنائم الايام 3/ 244

[4] كتاب السرائر 1/ 238 ؛ المعتبر 2/ 255 ؛ منتهى المطلب 5/ 293 ؛ ذكرى الشيعة 4/ 6 ـ 7 ؛ غاية المراد 1/ 192 ؛ مجمع الفائدة 3/ 69 ؛ مدارك الاحكام 3/ 466

[5] المبسوط 1/ 118 ؛ كتاب السرائر 1/ 238 ؛ تذكرة الفقهاء 3/ 288 ؛ كشف اللثام 4/ 174

[6] جواهر الكلام 11/ 62 و 65

[7] اشارة السبق/ 92

[8] الإقتصاد/ 264 ؛ إصباح الشيعة/ 79 ؛ الجامع للشرائع/ 77

[9] جواهر الكلام 11/ 62 ؛ مستمسك العروة 6/ 584

[10] مفتاح الكرامة 4/ 942 ؛ جواهر الكلام 11/ 62 ـ 66

[11] جواهر الكلام 11/ 64

[12] الإقتصاد/ 264 ؛ اشارة السبق/ 92 ؛ إصباح الشيعة/ 79

[13] الدروس الشرعية 1/ 185 ؛ مسالك الافهام 1/ 228 ؛ مدارك الاحكام 3/ 466 ؛ مفاتيح الشرائع 1/ 171 ؛ جواهر الكلام 11/ 66 ؛ موسوعة الخوئى 15/ 501 ـ 505

[14] جواهر الكلام 11/ 67

[15] غنائم الايام 3/ 251

[16] ذكرى الشيعة 4/ 9

[17] جامع المقاصد 2/ 350

[18] مستمسك العروة 6/ 584 ـ 585

[19] الحدائق الناضرة 9/ 43 .

فعل مباشرى

فعل مباشرى: كار انجام گرفته به طور مستقيم و بدون واسطه؛ مقابل فعل تسبيبى ( تسبيب)/ كار نيابت ناپذير، مانند نمازهاى روزانه( مباشرت).

فقّاع

فُقّاع: نوعى نوشابه.

در اينكه فقّاع عبارت است از نوشابه برگرفته شده از جو به گونه مخصوص يا شامل نوشابه تهيه شده از كشمش، گندم و غير آن كه در عرف به آن فقّاع گويند نيز مى‌شود، دو احتمال مطرح است. ديدگاه بيشتر فقها احتمال نخست است.

مقصود از گونه مخصوص آن است كه جو را در آب بخيسانند، چند روز آن را رها كنند تا به جوش آيد و روى آن كف بسته شود يا كمى آن را بپزند، سپس رها كنند تا اين گونه شود. بنابر اين،