[1]لسان العرب، واژه «فأفأ» ؛ جواهرالكلام 13/342

[2] مفتاح الكرامة 6/ 1638 ؛ جواهرالكلام 13/342

[3] المعتبر 2/ 438 ؛ نهاية الإحكام 2/ 149 ؛ ذكرى الشيعة 4/ 397 ؛ مسالك الافهام 1/ 314

[4] البيان/ 230 ؛ جواهر الكلام 13/ 342

[5] تحرير الاحكام 5/ 576 ؛ جواهر الكلام 43/ 228 .

فتح غلبه

فتح؛ سوره

فتح؛ سوره: چهل و هشتمين سوره قرآن كريم.

از آن به مناسبت در باب صلات سخن گفته‌اند.

از امام صادق عليه السّلام نقل شده است: «اموال، خانواده و خدمتكاران خود را با تلاوت سوره فتح از تلف و نابودى مصون بداريد. هركس بر تلاوت اين سوره مداومت داشته باشد، ندا كننده‌اى در روز قيامت ندا مى‌دهد ـ به گونه‌اى كه آفريده‌ها آن را مى‌شنوند ـ تو از بندگان مخلَص هستى (سپس فرمان مى‌دهد) او را به صالحان ملحق كنيد».[1]

تلاوت سوره فتح در ركعت اول نماز ويژه نخستين روز ماه رمضان[2] و نيز در عمل ام داوود(عمل داوود) وارد شده است.[3]

[1]وسائل الشيعة 6/ 255

[2] 8/ 41

[3] مصباح المتهجد/ 807 .

فتق

فَتق: برآمدگى پديد آمده بر اثر خروج بخشى از احشا از محل اصلى خود در كشاله ران و كيسه بيضه.[1]

از احكام آن در بابهاى طهارت، صلات، حج، تجارت و ديات سخن گفته‌اند.

طهارت: برخى خروج باد فتق را موجب بطلان وضو دانسته‌اند.[2]

صلات: به تصريح برخى، امامت فرد مبتلا به فتق براى غير همسان خود مكروه است.[3]

حج: پوشيدن لباس دوخته بر مرد مُحرم حرام و موجب كفّاره است؛ ليكن در اينكه فتق بند هم جزء لباس به شمار مى‌رود تا بر محرم حرام باشد يا همچون هميان است كه بستن آن به كمر براى محرم جايز مى‌باشد، مسئله اختلافى است.