ارث: غلاف قرآن
وشمشير ميّت داخل درحبوه(حبوه) و ازآنِ پسر بزرگ است.[7]
[1]العروة الوثقى 1/ 182
[2] 342
[3] جواهر الكلام 6/ 330 و
334 ؛ العروة الوثقى 1/ 293 ـ 294
[4]
جواهر الكلام 8/ 264 ـ 267
[5] 8/ 423 ؛
العروة الوثقى 2/ 393
[6] جواهر الكلام
28/ 323
[7] 39/ 138 .
غُلام بردگى
غلبه
غلبه: چيرگى؛ تسلط؛ پيروزى.
از احكام مرتبط
با آن در بابهاى متعدد از قبيل صلات و جهاد سخن گفتهاند.
غلبه بر دشمن:
اموالى كه رزمندگان اسلام پس از پيروزى بر كفّار از آنان به غنيمت مىگيرند، در
صورتى كه جنگ به اذن امام عليه السّلام باشد، ميان آنان تقسيم مىشود؛ اما اگر جنگ
بدون اذن امام عليه السّلام باشد، به قول مشهور از انفال به شمار رفته و از آنِ
امام عليه السّلام است(غنيمت).
زمينهاى آبادى
كه سپاهيان اسلام با اذن امام عليه السّلام و غلبه بر كفّار از آنان به دست
مىآورند از آنِ همه مسلمانان است( زمين مفتوح عنوه).
به اسيرى گرفتن
دشمن پيش از غلبه و پيروزى در جنگ جايز نيست.[1] قرآن كريم بر اين مطلب تصريح دارد.[2]
غلبه ظن: مراد از غلبه ظن، حصول ظن و چيرگى
آن بر شك و وهم است. غلبه ظن در موارد متعدد، همچون قبله و ركعات نماز در فرض عدم
امكان تحصيل علم، جايگزين آن شده است و قائم مقام علم به شمار مىرود.
ظن غالب: مقصود
از ظن غالب، ظن قوى است كه از شواهد و قراين به دست مىآيد و احتمال خلاف آن بسيار
ضعيف است. اين نوع ظن همچون علم حجت شمرده شده است( ظن).