وقت غسلهاى زمانى،
همان وقت تخصيص داده شده براى آنها است. در صورت فوت در وقت، قضا ندارد؛ چنان كه ـ
در فرض بيم از عدم امكان انجام دادن آن در وقت ـ پيش از دخول وقت نيز نمىتوان آن
را به جا آورد، مگر غسل جمعه. از برخى نقل شده كه قضاى غسل عرفه در عيد قربان،
مستحب است.[8]
[2] غسلهاى مكانى: اين نوع غسلها نوعى خاص از
غسلهاى فعلى اند و مراد از آنها غسلهايى است كه استحباب آنها براى دخول در مكانى
خاص است، مانند غسل براى دخول در حرم مكّه و مدينه( حرم)؛ شهر مكّه؛ مسجد الحرام؛
كعبه؛ شهر مدينه؛ مسجد النّبى صلّى اللّه عليه و آله و هر يك از مشاهد مشرّفه
امامان عليهم السلام( مشاهد مشرّفه). از برخى، استحباب غسل براى ورود در هر مكان
شريفى نقل شده است. وقت غسل مكانى پيش از داخل شدن در آن مكان است.[9]
غسلهاى
فعلى: غسلهاى فعلى دو گونه است:
الف. غسلهايى
كه استحباب آنها براى كارى است كه مىخواهد انجام دهد. اين نوع را غسل فعلى غايى
ناميدهاند. اين نوع غسلها عبارتاند از غسل احرام به قول مشهور. از برخى وجوب آن
نقل شده است؛10 غسل طواف؛ اعم از طواف حج، عمره و طواف نسا، بلكه هر طواف واجب و
مستحب؛ براى وقوف در عرفات و مشعر؛ براى قربانى و حلق و به قول برخى، رمى جمرات؛
براى زيارت معصومان عليهم السّلام از نزديك و دور؛ سه شب پياپى غسل كردن براى ديدن
يكى از معصومان عليهم السّلام در خواب؛ براى نماز حاجت، بلكه مطلق درخواست حاجت از
خداوند؛ براى نماز استخاره، بلكه مطلق استخاره، حتى بدون نماز؛ براى به جا آوردن
عمل امّ داوود ( عمل امّ داوود) ؛ براى برداشتن تربت حضرت سيد الشهداء عليه
السّلام؛ براى اراده كننده سفر، بويژه سفر كربلا و زيارت امام حسين عليه السّلام؛
براى نماز باران، بلكه مطلق طلب باران، هرچند با دعا كردن؛