در برخى روايات، عرفه[3] و نهم ربيع الاول[4] نيز از اعياد شمرده شده است. چنان
كه در بعضى روايات، نخستين روز فروردين[5] ـ كه ميان پارسيان از دير زمان به عنوان
عيد نوروز شناخته مىشود ـ نيز با فضيلت برشمرده شده است. در حديثى از امام صادق
عليه السّلام آمده است كه نوروز از روزهاى ما است كه كه فارسى زبانان آن را حفظ
كردهاند[6](نوروز).
احكام: آداب مشترك اعياد عبارتاند از غسل كردن[7]پوشيدن پاكيزهترين
لباسها[8]خوش بو كردن خود[9]زيارت امام حسين عليه السّلام[10]دعا[11]صدقه
دادن[12]توسعه دادن بر خانواده[13]خواندن نماز عيد در عيد فطر و قربان[14] ( نماز عيد)
و نيز نمازهاى ويژه كه در عيد غدير[15] و نوروز[16] وارد شده است و روزه گرفتن در غير
عيد فطر و قربان.[17]
[1]لسان العرب، واژه «عود»
[2] وسائل الشيعة 7/ 381 ؛ بحار الانوار 89/ 276
[3] وسائل الشيعة 10/ 462
[4] بحار الانوار 98/ 351
[5] روضة المتقين 7/ 349
[6] بحار الانوار 59/ 92
[7] جواهر الكلام 5/
37
[8] كنز العرفان 1/ 95
[9] كتاب السرائر 1/ 318 ؛ وسائل الشيعة 8/ 172
[10] منتهى المطلب 13/ 292
[11] الرسائل
العشر (حلّى)/ 433
[12] كلمة التقوى 6 / 169
[13] الكافى فى الفقه/ 153 و 155 ؛ الانوار
اللوامع 10 قسم 1 / 88
عيد غدير كه مصادف با هيجدهم ذيحجه است، روز ابلاغ ولايت و امامت به امّت و
نصب حضرت امير مؤمنان على عليه السّلام توسط پيامبر اعظم حضرت محمد صلّى اللّه
عليه و آله به جانشينى خويش درسال دهم هجرى پس از بازگشت از حجة الوداع در سرزمين
غدير خُم است. از احكام و آداب آن در بابهاى طهارت، صلات و صوم سخن گفتهاند.
فضيلت عيد غدير: روايات متعدد از عيد غدير به عنوان بزرگترين و گرامىترين
عيد مسلمانان ياد كردهاند؛