وجوب عمره براى دخول مكه تخييرى است؛ بدين معنا كه در ايام حج، حاجى براى دخول مكّه بين گزاردن عمره و حج مخيّر است. البته اين افراد از حكم ياد شده استثنا شده‌اند: معذور، كسى كه به اقتضاى شغلش مكرر از مكه به خارج آن تردد دارد و كسى كه از احرام عمره قبلى اش يك ماه نگذشته است.[7]

عمره مفرده در موارد عدم وجوب آن مستحب است؛ چنان كه تكرار آن نيز استحباب دارد؛ ليكن در لزوم فاصله زمانى بين دو عمره و عدم آن و بنابر قول نخست در مدت فاصله، اختلاف است. بنابر قول به لزوم فاصله، برخى هر ده روز، برخى ديگر در هر ماه و بعضى در هر سال يك عمره را جايز و مستحب دانسته‌اند.[8] قول دوم به مشهور نسبت داده شده است.[9]

بنابر قول به جواز عمره در هر ماه، آيا رعايت فاصله به مدت يك ماه قمرى لازم است يا صرف وقوع دو عمره در دو ماه كفايت مى‌كند؛ هر چند يكى در آخر ماه و ديگرى در اول ماه بعد واقع شود؟ مسئله اختلافى است.[10]

بنابر قول به رعايت فاصله، آيا اين حكم به موردى اختصاص دارد كه عمره گزار بخواهد هر دو عمره را براى خود بگزارد يا شامل موردى كه بخواهد دومى را براى ديگرى بگزارد نيز مى‌شود؟ اختلاف است.[11] چنان كه بنابر اين قول، در اينكه رعايت فاصله اختصاص به دو عمره مفرده دارد يا اينكه رعايت فاصله بين عمره مفرده و عمره تمتع نيز واجب است، اختلاف مى‌باشد.[12]

اعمال: عمره مفرده از هفت جزء بدين ترتيب تشكيل يافته است: احرام بستن از ميقات(ميقات) يا بيرون حرم( ادنى الحلّ)؛ طواف؛ دو ركعت نماز طواف؛ سعى؛ تقصير يا حلق؛ طواف نسا و دو ركعت نماز طواف نسا.[13] برخى قدما ـ بر اساس آنچه از آنان نقل شده است ـ طواف نسا و نماز آن را از اعمال عمره نشمرده‌اند.[14]

تفاوت عمره مفرده با عمره تمتع: اين دو عمره از پنج جهت با يكديگر تفاوت دارند: