چنانچه عمره گزار بر اثر بيمارى محصور شود و از ادامه اعمال باز ماند،
بنابر قول مشهور، براى خروج از احرام، قربانى يا پول آن را به مكه مىفرستد تا
برايش قربانى كنند و پس از آن با تقصير از احرام خارج مىشود؛[20] ليكن در اينكه با
قربانى كردن و تقصير همه محرمات، حتى زن بر او حلال مىشود يا حلال شدن زن متوقف
بر طواف نسا است، اختلاف مىباشد[21]( احصار).
اگر عمره گزار به سبب جلوگيرى دشمن از ادامه اعمال مصدود شود، با قربانى
كردن از احرام خارج مىشود. در صورت مصدود شدن، فرستادن قربانى به مكّه واجب نيست،
بلكه در مكانى كه صدّ صورت گرفته، قربانى انجام مىشود[22]( صدّ).
مستحب است عمره گزار پس از احرام، تلبيه را تا زمان مشاهده خانههاى مكّه
تكرار كند. ترك آن با مشاهده خانههاى مكّه واجب است.[23] (تلبيه).
[1]المعتمد فى شرح المناسك 3/ 241
[2] جامع المقاصد 3/ 279 ؛ رسائل الشهيد
الثانى 1/ 339
[3] جواهر الكلام 18/ 12 ـ 13
[4] المعتمد فى شرح المناسك 3/ 242
[5] المراسم العلوية/ 106 ـ 107 ؛ المبسوط 1/ 311 ـ 312
[6] جواهر الكلام 18/ 132 ـ 133
[7]
مستند الشيعة 11 / 199 [8]المعتمد فى شرح المناسك 3 / 314 ـ 317