[1]جواهر الكلام 6/ 150 ـ 154 ؛ مستمسك العروة 2 / 38 ـ 39 ؛ توضيح المسائل مراجع 1 / 107

[2] قواعد الاحكام 1/ 198

[3] مفتاح الكرامة 1/ 335 ؛ جواهر الكلام 6/ 363 ـ 364

[4] الروضة البهية 5/ 469 .

صاحب اِمارت صاحب سلطان

صاحب الأمر امام زمان

صاحب جَيْش فرماندهى

صاحب حدّ

صاحب حدّ: كسى كه اجراى حد منوط به درخواست او است.

عنوان ياد شده بر مستحق حد نيز اطلاق شده است[1] از آن در باب حدود نام برده‌اند.

در حدودى كه از حق الناس به شمار مى‌روند، از قبيل حدّ قذف، اجراى حد منوط به تقاضاى صاحب حد است و حاكم نمى‌تواند بر اساس علم خود و يا اقرار بزهكار حد را جارى كند[2]

[1]كتاب القضاء (گلپايگانى) 1/ 427 ؛ مستدرك الوسائل 17/ 401

[2] جواهر الكلام 41/ 366 .

صاحب خمس

صاحب خمس: معصوم عليه السّلام[1]/ مستحق خمس[2]/ كسى كه خمس بر عهده او است[3]( خمس).

[1]وسائل الشيعة 9/ 507 ـ 508 و 545 ؛ الحدائق الناضرة 12 / 384 ؛ موسوعة الخوئى 25 / 226

[2] كشف الغطاء 4 / 212 ؛ غنائم الايام 4 / 292

[3] جواهر الكلام 16/ 178 ؛ الانوار الحيرية/ 68 .

صاحب دعوت ميزبان

صاحب ديوان

صاحب ديوان: مسئول ثبت و ضبط اسامى قضات، كارمندان و نظاميان و نيز مقررى و ديگر امور مربوط به آنان، همچنين منشى دادگاه كه اسناد مربوط به مدعى و مدعى عليه و حكم قاضى و ديگر اسناد مربوط را حفظ مى‌كند( ديوان)[1]

[1]الروضة البهية 3/ 71 ؛ مفتاح الكرامة 20/ 26 ؛ جواهر الكلام 40/ 54 .

صاحب سلطان

صاحب سلطان [= صاحب اِمارت]: صاحب رياست و حكومت.