ساير احكام

طواف و حج: چنان كه گذشت طواف از اركان حج به شمار مى‌رود و ترك عمدى آن موجب بطلان حج مى‌شود؛ ليكن در اينكه موجب بطلان احرام نيز مى‌گردد يا اينكه با عدول به عمره مفرده و به جا آوردن اعمال آن از احرام خارج مى‌شود، اختلاف است.[77]

جايگاه طواف در مناسك حج تمتع، بعد از وقوفين و اعمال منى است و مقدم داشتن آن بر وقوفين جايز و صحيح نيست، مگر براى معذوران، همچون زنانى كه بيم دارند بعد از بازگشت از منى مبتلا به حيض يا نفاس شوند و يا كهنسالان يا بيمارانى كه ناتوان از انجام دادن طواف در شلوغى و ازدحام‌اند. جايز است اين افراد قبل از رفتن به عرفات طواف كنند. بر اين قول ادعاى اجماع شده است؛ ليكن از برخى قول به جواز تقديم طواف بر وقوفين، حتى براى غير معذوران نقل شده است.[78]

بنابر قول مشهور، تقديم طواف بر وقوفين براى كسى كه حج قران( حج قران) يا افراد( حج افراد) به جا مى‌آورد مطلقا جايز است. بر اين قول ادعاى اجماع نيز شده است.[79]

كسى كه از روى فراموشى يا سهو طواف را ترك كرده و سعى به جا آورده است، چنانچه قبل از فوت وقت متذكر شود بايد طواف را به جا آورد؛ اما اگر بعد از فوت وقت متوجه شود به قول مشهور حجش صحيح است و بايد قضاى طواف را به جا آورد و چنانچه براى خودش امكان نداشت بايد نايب بگيرد. البته در اينكه بايد سعى را نيز اعاده كند يا نه، اختلاف است.[80]

طواف و عمره

الف. عمره تمتع: دومين عمل از واجبات عمره تمتع، طواف است. طواف از اركان عمره تمتع است و ترك عمدى آن تا آنكه وقت به جا آوردن آن بگذرد، موجب بطلان عمره است. وقت فوت آن زمانى است كه اگر بخواهد آن را با اعمال پس از آن انجام دهد به وقوف در عرفات نمى‌رسد.[81]