[1]كفاية الاحكام 2/ 750

[2] غنا، موسيقى (رسالة فى تحريم الغناء) 1/36 ؛ و (رسالة فى الغناء) 1/622 ؛ جواهرالكلام 22/45

[3] كتاب المكاسب 1/ 291 .

طرف اطراف

طرق شرعى

طُرق شرعى: اماره شرعى( اماره).

طروق

طُروق: شبانگاه وارد شدن.

اصل طروق ـ بنا به گفته برخى لغويان ـ از «طَرْق» به معناى كوبيدن است؛ از اين رو، به كسى كه شبانگاه وارد منزلى مى‌شود «طارق» گويند؛ زيرا نيازمند كوبيدن در است.[1] «طَرْق» به معناى آميزش نيز آمده است. عنوان ياد شده در باب نكاح آمده است.

در حديثى از امام صادق عليه السّلام آمده است: «يُكرَهُ لِلرَّجُلِ إذا قَدِمَ مِنَ السَّفَر أنْ يَطْرُقَ أهْلَهُ لَيلاً حَتّى يُصْبِحَ؛[2] براى مرد آنگاه كه از سفر بازمى گردد، كراهت دارد شبانگاه بر خانواده‌اش وارد شود؛ (بلكه صبر مى‌كند) تا صبح گردد».

بسيارى از فقها جمله «يَطْرُقَ أهلَهُ لَيْلاً» را به معناى وارد شدن بر خانواده گرفته و حكم به كراهت آن كرده‌اند.[3] برخى كراهت را مقيّد به عدم اعلام و اخبار از پيش كرده‌اند. بنابر اين، در صورت اطلاع داشتن خانواده از ورود در شب، مكروه نيست.[4]

ظاهر كلام برخى آن است كه مراد از «يَطْرُقَ أهلَهُ لَيْلاً» آميزش با همسر در شب ورود است. بنابر اين تفسير، آميزش در شبى كه زوج از سفر بازمى‌گردد مكروه خواهد بود.[5]

مراد از «ليل» تمامى شب است؛ ليكن برخى احتمال داده‌اند، مراد پس از زمان خوابيدن باشد.[6]

[1]لسان العرب، واژه «طرق»

[2] الكافى (كلينى) 5/ 499

[3] جامع المقاصد 12/ 508 ؛ الروضة البهية 5/ 106 ؛ نهاية المرام 1/ 62

[4] مفاتيح الشرائع 2/ 290 ؛ وسائل الشيعة 20/ 131 ؛ الانوار اللوامع 10 قسم 1/ 18 ؛ العروة الوثقى 4/ 334

[5] الكافى (كلينى) 5/ 498 ـ 499 ؛ تحرير الاحكام 3/ 425 ؛ مدارك العروة 29/ 76

[6] مسالك الافهام 7/ 68 .