طالبيين

طالبيين: فرزندان حضرت ابوطالب عليه السّلام.[1]

از آن در باب خمس نام برده‌اند.

كسى مستحق خمس است كه نسبش به هاشم جدّ اعلاى رسول خدا صلّى اللّه‌ عليه و آله برسد. ذريّه هاشم منحصر به فرزندان عبدالمطلب است. بنابر اين، خمس اختصاص به نسل عبدالمطلب دارد كه عبارت‌اند از فرزندان ابوطالب، عباس، حارث و ابولهب. البته امروزه تنها نسل ابوطالب عليه السّلام و عباس شناخته شده‌اند. به تصريح برخى سزاوار است خمس به فرزندان ابوطالب عليه السلام بيش از ديگران پرداخت شود.[2]

[1]مرآة العقول 6/ 181

[2] جواهر الكلام 16/ 104 ـ 105 .

طالق طلاق

طاووس

طاووس: پرنده‌اى معروف.

از آن به مناسبت در بابهاى طهارت، تجارت و اطعمه و اشربه نام برده‌اند.

طاووس از پرندگان حرام گوشت[1] و از مسخ شدگان[2]( مسوخ) بر شمرده شده است. ليكن برخى معاصران در حرمت آن اشكال كرده[3] و بلكه برخى آنان، آن را از حلال گوشتان بر شمرده‌اند.[4]

[1]ارشاد الاذهان 2/ 110 ؛ كشف اللثام 9/ 259 ؛ جواهر الكلام 36/ 309

[2] مفتاح الكرامة 8/ 74

[2] منهاج الصالحين (سيد محسن حكيم) 2 / 372

[4] منهاج الصالحين (سيستانى) 3/ 293 ؛ ماوراء الفقه 7/ 74 ـ 75 .

طاهر طهارت

طايفه

طايفه: گروهى از مردم.

از آن به مناسبت در باب حدود سخن گفته‌اند.

قرآن كريم درباره اجراى حدّ زنا مى‌گويد: وَلْيَشْهَد عَذابَهُما طائِفَةٌ مِنَ المُؤمِنينَ؛ و بايد عذاب آن دو (بدكار) را گروهى از مؤمنان مشاهده كنند».