برخى نيز احتياط را در دو بار آب ريختن بر موضع نجس دانسته‌اند.(8)

در اينكه حكم ياد شده اختصاص به كودك زير دو سال دارد يا شامل پس از آن نيز تا زمانى كه غذاى او شير است، مى‌شود، اختلاف است.(9)چنان كه در اختصاص حكم ياد شده به كودك مسلمانى كه از شير زن مسلمان تغذيه مى‌كند يا شمول آن نسبت به كودكى كه از شير زن كافر يا حيوان نجس العين، همچون خوك و سگ نيز تغذيه مى‌كند، اختلاف است.(10)

براى پاك شدن چاه آب نجس شده با بول كودك شيرخوار ـ بنابر قول به نجس شدن آب چاه با ملاقات نجاست ـ يك سطل آب كشيده مى‌شود. مشهور ميان متأخران استحباب آن است(11)(-->آب چاه).

زكات:زكات فطره كودك شيرخوار، بر عهده كسى است كه نفقه زن شير دهنده كودك، اعم از مادر و غير مادر را مى‌پردازد؛ خواه پدر او باشد يا غير پدر، و اگر نفقه او از مال كودك پرداخت مى‌شود زكات فطره او بر كسى واجب نيست.(12)

برخى در صورت نخست گفته‌اند: اگر زن رايگان شير دهد، احتياط اين است كه هم نفقه دهنده و هم شير دهنده، زكات فطره كودك را بپردازند.(13)

(--> كودك)

شير دادن --> رضاع

شيردان --> اِنفَحَه

شيره

شيره: عصاره شيرين، جوشيده و غليظ شده ميوه، بويژه انگور.

• (10)جواهر الكلام 6/ 166 ـ 167 ؛ العروة الوثقى 1/ 228 ـ 229
• (11)جواهر الكلام 1/ 258
• (12)العروة الوثقى 4/ 215 ؛ مستمسك العروة 9/409
• (13)مستندالشيعة 9/404.
• (8)كشف الغطاء 2/ 370
• (9)كتاب السرائر 1/ 187 ؛ جامع المقاصد 1/ 173 ؛ مسالك الأفهام 1/ 126 ؛ الحدائق الناضرة 5/ 387 ؛ جواهر الكلام 6/167 ـ 168