آيا مرجع روايات مربوط به شك ميان دو و چهار است ـ كه حكم آن بنا گذاشتن بر چهار و خواندن نماز احتياط است ـ يا روايات مربوط به شك ميان چهار و پنج ـ كه حكم آن بنا گذاشتن بر چهار و به جا آوردن سجده سهو است ـ و در نتيجه بنابر چهار گذارده و دو ركعت نماز احتياط و دو سجده سهو(--> سجده سهو)به جا آورده مىشود، يا شك مركب به جهت مطرح نشدن آن در روايات و عدم شمول اطلاق دليل نسبت به آن محكوم به بطلان است؟ مسئله اختلافى است. بنابر قول نخست، شك تركيب يافته از شكهاى صحيح، محكوم به صحّت است و به وظايف مربوط، عمل مىشود، زيرا در حقيقت شك مركب به دو شك بسيط انحلال پيدا مىكند كه در هر كدام حكم همان شك جارى مىگردد.(1)
(--> شكيات)
شك مسببى --> اصل سببى
شك مستقر
شك مستقر: شك باقى پس از تأمل و انديشيدن.
در شكهاى عارض براى نماز گزار، به شكى كه پس از تأمل و انديشه در اطراف آن، زائل نشود و استمرار يابد، شك مستقر گويند( -->شكيات).
شكنجه
شكنجه: آزار دادن شديد كسى براى تنبيه يا وادار كردن او به انجام دادن كارى.
از آن در باب حدود و قصاص سخن گفتهاند.
حكم:در شرع مقدس براى جرايم گوناگون كيفرهاى مشخصى وضع شده كه تعدّى از آنها حرام و ضمان آور است. از اين رو، مجازات و شكنجه متهمى كه جرمش ثابت نشده، حتى براى گرفتن اقرار از وى حرام است. و نيز بزهكارى كه بزهاش ثابت شده، كيفر كردن او به بيش از آنچه كه در شرع مقدس در موارد حدود(--> حدود)و قصاص( -->قصاص)مقرر گرديده و يا توسط حاكم شرع
(1)العروة الوثقى 3/ 247 ؛ مستمسك العروة 7/ 468 ـ 470 ؛ مستند العروة (الصلاة) 6/ 198 ـ 201 .