در غير اين صورت، سلب جزو غنايم(--> غنيمت)خواهد بود. از برخى قدما نقل شده كه سلب بدون شرط ملكيت نيز ملك قاتل است.(4)

2. مقتول، سزاوار قتل باشد. بنابر اين، اگر مقتول زن، كودك يا كهنسال باشد قاتل، مالك سلب آنان نمى‌شود، مگر آنكه افراد ياد شده جنگجو باشند.

3. مقتول، ناتوان از مقاومت نباشد. بنابر اين، چنانچه مسلمانى، فردى اسير يا مجروح ناتوان از جنگيدن را بكشد مستحق سلب او نخواهد بود.(5)

4. قاتل، حقى در غنيمت داشته باشد. بنابر اين، چنانچه به جهت عصيان و نافرمانى، در غنيمت ـ به عنوان سهم يا رضخ(--> رضخ)ـ حقى نداشته باشد، مستحق سلب نخواهد بود.(6)

5 . در عرف، قتل به او نسبت داده شود. بنابر اين، كسى كه نيروى دشمن را مجروح كرده، ليكن ديگرى او را كشته است، مستحق سلب نيست و سلب از آنِ كسى است كه او را كشته است، مگر آنكه همان جراحت، كافى در قتل وى باشد.(7)

برخى گفته‌اند: چنانچه فردى هر دو دست و پاى دشمن را قطع كند، ليكن ديگرى او را بكشد، سلب از آنِ فرد نخست است، اما اگر دو دست يا دو پاى وى را قطع كند و ديگرى او را بكشد، فردى كه او را كشته مستحق سلب خواهد بود.(8)

6 . به قول برخى، قتل در حال برپا بودن جنگ، صورت گرفته باشد. بنابر اين، اگر رزمنده‌اى در حال فرار نيروى دشمن، او را بكشد، مستحق سلب نخواهد بود. اموال مقتول در اين حالت غنيمت به شمار مى‌رود.(9)

7. به گفته برخى، قتل در موقعيت خطرناك براى قاتل صورت گرفته باشد. بنابر اين، اگر نيرويى از ميانه سپاه اسلام تيرى به سمت جبهه دشمن پرتاب كند و يكى از جنگجويان آن را بكشد، مستحق سلبِ او نخواهد بود. همچنين اگر گروهى يك نفر را بكشند.(10)برخى در اعتبار اين شرط اشكال كرده‌اند.(11)

خمس سلب:اگر امام عليه السّلام سلب را براى قاتل قرار نداده باشد،

• (10)تحرير الأحكام 2/ 183
• (11)جواهر الكلام 21/ 189
• (4)مختلف الشيعة 4/ 404
• (5)جواهر الكلام 21/ 187 ؛ مهذب الأحكام 15/ 162 ـ 163
• (6)جواهر الكلام 21/ 190
• (7)مهذب الأحكام 15/ 162
• (8)تحرير الأحكام 2/ 182 ؛ جواهر الكلام 21/ 187
• (9)المبسوط 2/ 66