من از فرمان تو اطاعت مى‌كنم و آنچه را كه رضاى تو در آن است انجام مى‌دهم. برخى «سعديك» را اين گونه معنا كرده‌اند: خداوند مرا بر كارهاى نيك توفيق و يارى مضاعف دهد (كه كنايه از تكرار و استمرار توفيق و يارى الهى است). آمدن اين واژه به صيغه تثنيه، براى افاده تكرار و استمرار مفاد آن است. بنابر اين، سعديك بر استمرار فرمان بردارى و تحصيل رضا دلالت دارد.

اگر مخاطب در «سعديك» غير خدا باشد، معناى آن چنين خواهد بود كه خداوند تو را بر آنچه كه مورد رضاى او است توفيق دهد تا سعادتمند گردى.(1)عنوان سعديك در باب صلات و حج به كار رفته است.

صلات:توجه(--> توجه)در آغاز نمازهاى واجب و بعضى نمازهاى مستحب با گفتن هفت تكبير، همراه دعاهاى وارد شده، مستحب است. در توجه پس از تكبير پنجم مستحب است اين دعا خوانده شود:{لبيّك و سعديك، و الخيرُ فى يدَيْك، و الشَّرُ لَيسَ إلَيْك، و المَهدىّ مَن هَدَيْتَ، لاملجأ منكَ إلا إليك، سُبحانَكَ و حَنانَيْك، تبارَكْتَ وَ تَعالَيْت، سُبْحانَكَ ربَّ البيت}.(2)چنان كه اين كلمه در برخى دعاهاى وارد شده در تعقيب نماز(--> تعقيب)و قنوت و غير آن به كار رفته است.(3)

حج:بر محرم(--> احرام)مكروه است در پاسخ كسى كه او را صدا مى‌زند لبيك گويد؛ ليكن گفتن سعديك كراهت ندارد.(4)

سعديه --> يلملم

سعى

سَعى: از مناسك حج و عمره.

سعى عبارت است از هفت دور پيمودن مسافت بين دو كوه صفا و مروه به نيت حج يا عمره. از آن در باب حج سخن گفته‌اند.

حكم:سعى از واجبات، بلكه اركان حج و عمره است كه ترك عمدى آن

• (1)لسان العرب ، واژه «سعد» ؛ الوافى 8/ 637 ؛ مرآة العقول 12/ 292 ؛ بحارالأنوار 84/ 367
• (2)وسائل الشيعة 6/ 24
• (3)بحار الأنوار 85/ 270 و 86/ 6 و 28/ 44 ، 120 و 87/ 267
• (4)الدروس الشرعية 1/ 388 .