responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 4  صفحه : 362

ساييدن

ساييدن: دو چيز را معمولاً با فشار بر روى هم كشيدن يا يكى را بر ديگرى كشيدن.

عنوان ياد شده به مناسبت در بابهاى طهارت، حج و حدود به كار رفته است.

طهارت:ناخن گرفتن در روز جمعه هرچند به ساييدن آن براى كسى كه ناخنش كوتاه مى‌باشد، مستحب است.(1)همچنين به تصريح برخى، ساييدن و سوهان كردن آن پس از چيدن، استحباب دارد.(2)

حج:ازاله ناخن براى محرم(--> احرام)هرچند به ساييدن آن حرام است. برخى، ازاله به نحو ساييدن را بنابر احتياط حرام دانسته‌اند(3)( -->ناخن).

حدود:به قول مشهور، حدّ سرقت بر كودك مميّز ـ هرچند مكرر دزدى كند ـ جارى نمى‌شود و تنها تعزير(--> تعزير)مى‌گردد. برخى در فرض تكرار دزدى، پس از سوم يا دومين بار ـ بنابر اختلاف در مسئله ـ تعزير او را ساييدن انگشتان وى تا حدّ خون آمدن، دانسته‌اند.(4)

سؤال

سؤال : پرسش( --> پرسش )/ گدايى( --> گدايى).

سؤر

سؤر: نيم خورده، پس مانده.

سؤر در لغت به معناى قسمت باقى مانده از محتواى ظرفى كه انسان يا حيوان از آن نوشيده و نيز پس مانده هر چيزى از غذا و آب و غير آن آمده است.(1)كلمات فقها در تعريف سؤر مختلف است. بسيارى آن را به باقى مانده آب نوشيده شده تعريف كرده‌اند.(2)برخى، تعميم داده و آن را به مايعى كه حيوان از آن نوشيده يا عضوى از بدنش با آن تماس پيدا كرده، تعريف كرده‌اند.(3)

بنابر تعريف دوم، سؤر اختصاص به نوشيدنى؛ يعنى تماس دهان با مايع ندارد و شامل مايعى كه با يكى ديگر از اعضاى بدن تماس پيدا كرده نيز مى‌شود؛


نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 4  صفحه : 362
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست