بازگردانده و گفته‌اند: روثه عبارت است از منتهى اليه قسمت جلو بينى كه محل اتصال دو طرف نرمى و سوراخ است.(1)از آن در باب ديات سخن گفته‌اند.

بنابر قول مشهور، ديه بريدن روثه نصف ديه كامل است. مقابل مشهور، دو قول مطرح شده است؛ يكى يك سوم و ديگرى يك چهارم ديه كامل.(2)

(--> بينى)

روح

روح: آفريده‌اى از عالم غيب.

روح پديده‌اى از عالم بالا و غيب است كه حيات بخش پديده‌هاى عالم ماده و پايين (دنيا) مى‌باشد و از آن در بابهايى نظير طهارت، صلات، تجارت، صيد و ذباحه و ديات سخن گفته‌اند.

طهارت:شرط نجاست مردار خروج روح از تمامى بدن است و اگر از بعض بدن خارج شود، بدن نجس نمى‌گردد.(1)البته در اينكه بدن انسان به مجرد خروج روح از آن نجس مى‌شود يا پس از سرد شدن، اختلاف است(2)( -->مردار).

اعضاى بى جان مردار حيوان غير نجس العين و نيز انسان ميّت مانند مو و ناخن نجس نمى‌باشد.(3)

آنچه از بدن انسان يا حيوان با مرگ نجس مى‌شود، درصورت قطع و جدا شدن از بدن انسان يا حيوان زنده نيز نجس است.(4)

جنينى كه قبل از دميده شدن روح در آن سقط شود نجس است( -->جنين). همچنين است جوجه درون تخم؛ هرچند برخى در نجاست آنها اشكال كرده و احتياط واجب را در اجتناب از آنها دانسته‌اند.(5)

مستحب است محتضرى را كه سخت جان مى‌دهد در صورتى كه اذيت نشود به مكانى كه نماز مى‌گزارده انتقال دهند(6)( -->احتضار).

جنينى كه قبل از دميده شدن روح در آن سقط شده است بدون غسل و كفن در پارچه‌اى پيچيده و دفن مى‌شود؛ امّا اگر

• (1)العروة الوثقى 1/ 128
• (1)جواهر الكلام 43/ 195 ـ 196 ؛ مبانى تكملة المنهاج 2/ 280 ؛ تحرير الوسيلة 2/ 573 ؛ مهذب الأحكام 29/ 178
• (2)جواهر الكلام 5/ 308 ؛ مستمسك العروة 1/ 336
• (2)جواهر الكلام 43/ 195 ـ 197 .
• (3)جواهر الكلام 5/ 319
• (4)311
• (5)العروة الوثقى 1/ 128 ؛ مستمسك العروة 1/ 333 ؛ التنقيح (الطهارة) 1/ 544 ـ 546
• (6)العروة الوثقى 2/ 20 ؛ مستمسك العروة 4/ 24