جزيه‌اند.(15)برخى بر اختصاص مصرف جزيه پس از دوران رسول خدا صلّى اللّه‌ عليه و آله به مجاهدان، ادعاى اجماع كرده‌اند.(16)بعضى ديگر، مصالح مسلمانان را طبق صلاحديد امام عليه السّلام بر مصرف يادشده افزوده‌اند.(17)گروه سوم، فقراى مسلمان را نيز در كنار مجاهدان در رديف مستحقان جزيه آورده‌اند.(18)اختلاف يادشده در فرض وجود مجاهدان است. در فرض نبود آنان، جزيه در مصالح مسلمانان، از جمله تأمين نياز فقرا، هزينه مى‌شود.(19)برخى گفته‌اند: گرفتن جزيه از حاكم جائر براى مسلمانان غير نيازمند نيز جايز است.(20)

جَستن: جهيدن، پريدن.

عنوان ياد شده در بابهاى طهارت، صلات، و نكاح آمده است.

از اسباب جنابت(--> جنابت)بيرون آمدن منىّ است. در فرض مشتبه شدن رطوبت بيرون آمده بين منىّ و ساير رطوبتها، خروج آن با جستن (دَفْق) از نشانه‌هاى منىّ دانسته شده است؛ هرچند در اينكه جستن به تنهايى نشانه است يا همراه با شهوت و سستى بدن و يا توأم با يكى از آن دو (شهوت يا سستى بدن) اختلاف است.(1)

در بيمار، خروج با شهوت يا با سستى بدن ـ بنابر اختلاف اقوال ـ كافى است؛

• (1)جواهر الكلام 3/ 3 و 8 ـ 13
• (15)النهاية/ 193 ؛ الوسيلة/ 204 ؛ المهذّب 1/ 185 ؛ غنية النزوع/ 203 ؛ المختصر النافع/ 111 ؛ الجامع للشرائع/ 235 ؛ الدروس الشرعية 2/ 41 ؛ غاية المراد 1/ 498
• (16)المؤتلف من المختلف 2/ 95
• (17)المقنعة/ 274 ؛ المراسم العلوية/ 143
• (18)كتاب السرائر 1/ 474
• (19)اجوبة المسائل المهنّائيّة/ 118 ؛ مسالك الافهام 13/ 229 ؛ كفاية الاحكام 2/ 878
• (20)جواهر الكلام 21/ 262 .