انگشتان اطلاق مىشود. از آن در بابهاى طهارت، صلات، حج، صيد و ذباحه، اطعمه و اشربه، حدود، قصاص و ديات سخن گفتهاند.
طهارت:استنجا( --> استنجاء)با دست راست مكروه است.(1)مستحب است استبرا( --> استبراء)با دست چپ انجام گيرد.(2)از واجبات وضو شستن دستها از آرنج( --> آرنج)تا سر انگشتان است.(3)كسى كه مىخواهد به قصد وضو، دست خود را داخل ظرف آبى كند، مستحب است قبل از آن، دستان خود را در حدث ناشى از بول و خواب يك بار و در حدث ناشىاز غائط دو بار بشويد(4)( --> وضو).
مستحب است شركت كنندگان در مراسم تدفين ـ جز خويشان ميّت ـ با پشت دست بر قبر خاك بريزند.(5)چنان كه گذاشتن دست بر قبر و خواندن هفت بار سوره قدر مستحب است.(6)در تيمّم، زدن كف دو دست بر زمين و مسح پيشانى با آنها و نيز مسح پشت آن دو واجب است(7)( --> تيمّم).
كف دست از مواضعى است كه حنوط آنها واجب است(8)( --> حنوط).
شستن دستها تا آرنج براى غسل دهنده ميّت پس از هر يك از غسلهاى سه گانه مستحب است.(9)
صلات:كف دستان از هفت موضعى است كه هنگام سجده بايد بر زمين قرار گيرد.(10)در صورت عدم امكان سجده بر آنچه سجده بر آن صحيح است، سجده بر لباس، و با عدم امكان آن، سجده بر پشت دست انجام مىگيرد.(11)
امور ذيل در نماز مستحب است:
ـ بلند كردن دستها تا محاذى نرمى گوش يا صورت و يا موضع نحر (فرو رفتگى گلو) هنگام گفتن تكبيرة الاحرام( --> تكبيرة الاحرام)و ديگر تكبيرهاى نماز.(12)
ـ قرار دادن دستها با انگشتان بسته بر روى رانها هنگام قرائت براى مردِ نماز گزار(13)و چسبانيدن پستانها به سينه با دو دست ـ جهت پوشاندن حجم آنها ـ براى زن نماز گزار.(14)
ـ بلند كردن دستها تا مقابل صورت، به گونهاى كه كف دست به سمت آسمان باشد، هنگام قنوت.(15)