غُسل جبيره:حكم جبيره در غسل همانند حكم آن در وضو است و بر آن ادّعاى اجماع شده است. برخى بين جراحت و زخم و بين شكستگى تفصيل داده، در زخم قائل به تخيير بين تيمم و غسل و در شكستگى قائل به تعيّن غسل و مسح بر جبيره شده‌اند و در فرض عدم امكان مسح، تيمّم را واجب دانسته‌اند.(17)

در اينكه در غسل جبيره، غسل ترتيبى واجب است يا غسل ارتماسى نيز صحيح مى‌باشد، اختلاف است و نيز بنابر كفايت غسل ارتماسى در وجوب مسح بر جبيره در زير آب و عدم وجوب آن، اختلاف است.(18)

تيمّم جبيره:هرگاه بر مواضع تيمّم، جراحت و زخمى وجود داشته باشد، حكم آن همانند حكم وضوى جبيره است. بدين معنا كه در صورت امكانِ برداشتن جبيره، آن را بر مى‌دارد و در صورت عدم امكان، بر جبيره مسح مى‌كند.(19)

نماز صاحب جبيره در اوّل وقت:آيا براى صاحب جبيره‌اى كه علم به بقاى عذر تا آخر وقت ندارد، مبادرت به نماز در اوّل وقت مطلقا جايز است يا تنها در صورت يأس از زوال عذر تا آخر وقت و يا تنها در صورت اميد به استمرار عذر تا پايان وقت؟ مسئله محلّ اختلاف است.(20)

حكم طهارت و نماز پس از زوال عذر:برطرف شدن عذر صاحب جبيره اگر پس از وقت نماز باشد، نمازى كه خوانده صحيح است و نيازى به اعاده نيست، و اگر در وقت باشد در وجوب اعاده اختلاف است.(21)در لزوم تجديد طهارت براى نمازهاى بعدى پس از رفع عذر، يا كفايت طهارت جبيره‌اى سابق نيز اختلاف است.(22)

امامت صاحب جبيره:امامت صاحب جبيره براى غير صاحبان جبيره مكروه است.(23)

• (17)العروة الوثقى 1/ 454 ـ 455 ؛ مستمسك العروة 2/ 556
• (18)العروة الوثقى 1/ 455
• (19)455 ؛ مستمسك العروة 2/ 558
• (20)العروة الوثقى 1/ 458 ؛ مستمسك العروة 2/ 561 ـ 562
• (21)جواهر الكلام 2/ 310 ؛ العروة الوثقى 1/ 457 ـ 458 ؛ مستمسك العروة 2/ 560
• (22)جواهرالكلام 2/ 310
• (23)13/ 392 ـ 393 .