responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 3  صفحه : 442

چيزى ديگر ـ اختصاص دارد، اختلاف است.(7)البته بنابر قول مشهور كه هزينه انجام گرفته در زراعت زمين را استثنا كرده و زكات را در باقى مانده در صورت رسيدن به حدّ نصاب، واجب مى‌دانند، خراج نيز از مئونه( --> مئونه)محسوب مى‌شود. بنابر اين، اختلاف ياد شده بر اساس قول مقابل مشهور ثمره پيدا مى‌كند.(8)

پرداخت خراج زمين در مزارعه(9)( --> مزارعه)، مساقات(10)( --> مساقات)و اجاره(11)( --> اجاره)بر عهده مالك است، مگر آنكه در قرار داد به گونه‌اى ديگر شرط شده باشد.

خَراجى؛ زمين --> زمين خراجى

خراسان

خراسان: ناحيه‌اى در شرق ايران.

واژه خراسان در فارسى قديم به معناى مشرق و خاور زمين به كار مى‌رفت. اين عنوان در اوائل قرون وسطى بر تمامى ايالات اسلامى، واقع در سمت خاور كوير لوت تا كوههاى هند، اطلاق مى‌شد و بدين ترتيب همه بلاد ماوراء النهر را در شمال شرقى ـ به استثناى سيستان و قُهَستان (ولايتى در جنوب خراسان، شامل قائن، گناباد، طبس و ترشيز) در جنوب ـ در برمى‌گرفت؛ ليكن در طول زمان قلمرو آن دستخوش تغييراتى شد.

ايالت خراسان در دوره اعراب (سده‌هاى نخست قرون وسطى) به چهار بخش، نيشابور؛ مرو، هرات و بلخ تقسيم مى‌شد.(1)عنوان ياد شده در باب صلات به كار رفته است.

براى اهالى خراسان همچون ساكنان عراق تياسر در قبله مستحب است(2)( --> تياسر). چنان كه نشانه‌هاى ذكر شده براى تعيين قبله اهل خراسان همان


نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 3  صفحه : 442
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست