استحاضه متوسطه و كثيره(5)و مسّ بدن ميّت(6)( --> مسّ ميّت).
رافع حدث:حدث اصغر با وضو و حدث اكبر با غسل بر طرف مىگردند.(7)در صورت عدم دسترسى يا عدم امكان استفاده از آب، تيمّم بدل از وضو در حدث اصغر و بدل از غسل در حدث اكبر مشروعيّت مىيابد(8)( --> تيمّم).
احكام:
1. مطلق حدث:بنابر مشهور، رساندن جايى از بدن به نوشتههاى قرآن بر محدثِ مكلّف حرام است.(9)نامهاى خداوند، پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و اهل بيت آن حضرت عليهم السّلام( --> ائمّه)نيز بنابر مشهور همين حكم را دارند(10)( --> اسماء متبرك).
در صورت عارض شدن حدث پس از غسل در غسلهاى زمانى، همچون غسل جمعه، نيازى به اعاده آن نيست و اعاده استحباب ندارد؛ همچنين غسلهايى كه به جهت ارتكاب عملى در گذشته صورت گرفته، مانند غسل توبه از گناهى كه از او سر زده است؛(11)ليكن در غسلهايى كه جهت انجام دادن كارى به جا آورده مىشود، مانند غسل زيارت يا احرام( --> احرام)و نيز در غسلهاى مكانى، از قبيل غسل براى دخول مسجد الحرام، در صورت محدث شدن پس از آن، بنابر قول مشهور، اعاده مستحب است؛ ليكن در اينكه اعاده به جهت بطلان غسل اوّل است يا امرى تعبّدى، اختلاف است.(12)
حدث ـ چنان كه گذشت ـ با وضو، غسل و يا تيمّم رفع مىشود؛ ليكن آيا براى رفع آن، نيّت رفع حدث نيز واجب عينى( --> وجوب عينى)است يا واجب تخييرى( --> وجوب تخييرى)، به معناى مخيّر بودن بين نيّت رفع حدث و بين نيّت اباحه دخول در نماز و يا واجب نيست، اقوال مختلف است.(13)
كسى كه مبتلا به عروض پى در پى حدث است، مانند مسلول( --> مسلول)، مبطون( --> مبطون)و مستحاضه، اگر در مدتى معيّن، حدث بر او عارض نمىشود، بايد در همان زمان ـ اوّل وقت باشد يا وسط و يا آخر آن ـ تحصيل طهارت كند و