مشهور ديه كامل است. گروهى از قدما گفتهاند: استمرار سلس البول تا شب موجب ثبوت ديه كامل، تا ظهر، دو سوم ديه و تا چاشت يك سوم ديه است. اين قول به مشهور نسبت داده شده است.(3)
چاقو
چاقو: وسيلهاى برنده.
چاقو كه از يك دسته و تيغه تشكيل مىشود براى بريدن اشيا به كار مىرود و از آن به مناسبت در بابهاى صلات، حج، صيد و ذباحه و اطعمه و اشربه سخن رفته است.
همراه داشتن چاقوى نجس و مانند آن، كه ساتر عورت نيستند، بنابر قول گروهى در نماز اشكال ندارد.(1)
همراه داشتن سلاح براى مُحرم حرام است؛ ليكن همراه داشتن چاقوى كوچك كه معمولاً مورد نياز است، جايز مىباشد.(2)
ذبح حيوان با آلتى تيز و برنده از جنس آهن، مانند چاقو صحيح است. مستحب است قبل از ذبح، چاقو تيز گردد تا حيوان كمتر آزار ببيند( --> آلات تذكيه). در اينكه ذبح با چاقوى فلزى از غير جنس آهن صحيح است يا نه، اختلاف است. از اين رو، در صحّت ذبح با چاقوى استيل اختلاف است.(3)پاره كردن نان با چاقو مكروه است.(4)
چاقى
چاقى: فربهى، پرگوشت بودن.
از آن به مناسبت در بابهاى حج، هبه، غصب، رهن و نذر سخن گفته شده است.
از شرايط قربانى در حج لاغر نبودن آن است و مستحب است چاق باشد.(1)چاق بودن قربانىِ مستحب نيز استحباب دارد.(2)
فربهى حيوان، زيادى متّصل آن (نماء متّصل) به شمار مىرود و تابع حيوان است؛ از اين رو، حيوان بخشيده شده اگر نزد كسى كه به او بخشيده شده چاق شود، بخشنده ـ در صورت تصميم به بازپس گيرى آن ـ مىتواند آن را به عنوان