مال خود پس بگيرد، هرچند ديگرى آن را فربه كرده باشد.(3)همچنين حيوانى كه گرو( --> رهن)گذاشته شده، اگر پس از آن به سبب چاقى، بر وزن و ارزشش افزوده شود، مقدار اضافى نيز جزء رهن خواهد بود.(4)نيز حيوان غصبى اگر نزد غاصب چاق شود، وى ضامن مقدار چاقى آن نيز خواهد بود (و اگر لاغر گردد، غاصب، ضامن مابه التفاوت قيمت آن است) مگر آنكه حيوان ـ پس از لاغر شدن ـ دوباره نزد او فربه شود.(5)همچنين كسى كه حيوان معيّنى را نذر كسى كرده است، چاقى آن نيز داخل نذر است؛ بنابر اين، با چاق شدن حيوان، مقدار اضافى آن نيز از آنِ منذورٌله (كسى كه براى او نذر شده) خواهد بود نه نذر كننده.(6)
چانه
چانه: بخش پايينى صورت در زير دهان.
از آن در بابهاى طهارت، صلات و حج سخن گفتهاند.
طهارت:حدّ شستن صورت در وضو از بالاى پيشانى تا چانه است كه از بالا به پايين شسته مىشود و عكس آن صحيح نيست.(1)
چيدن افزونِ بر يك قبضه از موهاى محاسن مستحب است؛ بدين گونه كه دست خود را بر چانه مىنهد و مازاد بر قبضه را مىچيند.(2)
صلات:چانه جزء صورت است؛ بنابر اين، پوشاندن آن در نماز بر زن واجب نيست و در پوشاندن آن از نامحرم در غير نماز، اختلاف است. بنابر قول به وجوب پوشاندن صورت بر زن، چانه نيز بايد پوشانده شود( --> پوشش).
آن مقدار از زير چانه كه معمولا با بستن روسرى پوشانده مىشود بنابر قول مشهور ـ كه پوشاندن گردن را در نماز بر زن واجب مىدانند ـ در نماز بايد پوشانده شود؛ ليكن افزون بر آن در اينكه جزء صورت به شمار مىرود تا پوشاندنش لازم نباشد يا نه، اختلاف است. بنابر قول دوم، پوشاندن آن مقدار نيز در نماز واجب است.(3)