به آن تنها در نمازهايى است كه قرائت در آن به جهر خوانده مىشود.(14)همچنين جهر بسمله(--> بسمله)در موارد وجوب اخفات قرائت، حتّى در ركعت سوم و چهارم در فرض اختيار حمد به جاى تسبيح، بنابر قول مشهور مستحب است. در مقابل مشهور، چهار قول نقل شده است: وجوب جهر به بسمله مطلقا؛ وجوب جهر تنها در دو ركعت اوّل نماز ظهر و عصر؛ استحباب جهر تنها در دو ركعت اوّل نماز ظهر و عصر و قول چهارم استحباب جهر تنها براى امام جماعت.(15)
جهر حرام:جهر عمدى در موارد وجوب اخفات، حرام و موجب بطلان نماز مىشود.(20)جهر قرائت براى زن درصورتى كه نامحرم صداى او را بشنود با علم به آن، بنابر قول گروهى ـ بلكه بنابر آنچه به مشهور متأخران نسبت داده شده ـ حرام است و موجب بطلان نماز مىگردد؛ هرچند برخى ـ بنابر قول به حرمت ـ بر بطلان اشكال كردهاند.(21)
تخيير در جهر:نمازگزار در ذكرها و دعاهاى نماز جز حمد و سوره و تسبيح، و زن در قرائت نمازهاى جهرى (صبح، مغرب و عشا) در صورتى كه نامحرم صداى او را نشنود، همچنين در قرائت نمازهاى اخفاتى (ظهر و عصر) بنابر قول به عدم وجوب اخفات بر زن، مخيّر بين جهر و اخفات است(23)(--> اخفات).
اگر شخصى بر اثر جنايت ديگرى نتواند جوهر صداى خود را آشكار كند، بر جانى ديه كامل ثابت مىگردد.(24)