ماهيّت تشريك:آيا تشريك از اقسام بيع است يا عنوانى مستقل؟ برخى آن را از اقسام بيع شمرده‌اند.(1)بنابر اين نظر، بعضى گفته‌اند: مى‌توان آن را در بيع توليه(-->بيع توليه)گنجانيد؛ در نتيجه قسمى مستقل نخواهد بود.(2)برخى ديگر هر دو (قسمى از بيع يا مستقل بودن) را احتمال داده و گفته‌اند: بنابر بيع بودن، بيع توليه است.(3)

حكم:تشريك ـ خواه بيع باشد يا عنوانى مستقل ـ صحيح است، به شرط آنكه آن بخش از كالايى كه معامله شده و نيز مقدار بهايى كه فروشنده براى خريد كالا پرداخته است معلوم باشد.

ويژگى تشريك ـ بنابر بيع بودن ـ نسبت به ديگر اقسام بيع، تحقّق آن با لفظ شركت است؛ مثلا فروشنده بگويد: تو را در نصف اين كالا در برابر نصف قيمت خريدارى شده آن شريك كردم و خريدار قبول كند.(4)

تشفّى

تَشَفّى: تسكين و آرامش يافتن از خشم و غضب.

از آن به مناسبت در باب نكاح و حدود سخن رفته است.

تأديب كودك توسط ولىّ به زدن تا سقف پنج يا شش تازيانه با ملايمت و نرمى، همچنين تأديب زن ناشزه(-->نشوز)به زدن با شرايطى جايز است. زدن در موارد يادشده نبايد به قصد تشفّى، بلكه بايد به انگيزه تأديب باشد.(1)

تَشميت -->تَسميت

تشمير

تَشمير: بالا زدن و كوتاه كردن.(1)

از آن در باب صلات سخن رفته است.

بالا زدن پيراهن عربى و شلوار تا نيمه ساق پا در نماز عيد(-->نماز عيد)براى امام و مأموم مستحب است.(2)مستحب است بلندى لباس به اندازه‌اى باشد كه بر

• (1)الدروس الشرعية 3/ 221 ؛ الروضة البهية 3/ 437
• (1)درّ المنضود (گلپايگانى) 2/ 281 ؛ جواهر الكلام 31/ 207 .
• (1)لسان العرب/ واژه «شمر»
• (2)جواهر الكلام 23/ 303
• (2)العروة الوثقى 2/ 102 ؛ الحدائق الناضرة 10/ 268 ـ 269
• (3)تحرير الوسيلة 1/ 548 ؛ هداية العباد (گلپايگانى) 1/ 392 ؛ هداية العباد (صافى) 1/ 338
• (4)الروضة البهية 3/ 436 ـ 437 ؛ كلمة التقوى 4/ 131 .