را به گردن مى‌آويزند).(7)برخى احتياط را در ترك اين نوع تشبّه دانسته‌اند؛(8)بلكه برخى قائل به حرمت آن شده‌اند.(9)

تشبّه به كفّار در رفتار ـ كه در ظاهر به آنان شباهت پيدا مى‌كند هرچند انگيزه فاعل، اين تشابه نباشد ـ مكروه است؛ بدين جهت در روايات از نماز گزاردن در جايى كه آتش افروخته مى‌شود مانند آشپزخانه ـ به جهت تشبّه به عمل مجوسيان(10)ـ و نيز پيش روى انسان يا مقابل عكس ذى روح ـ به جهت شباهت پيدا كردن به عمل بت پرستان و غير آن ـ نهى شده است.(11)

تشبّه به متكبران در رفتار، به نهادن يك پا بر ران پاى ديگر هنگام نشستن(-->تربّع)و تكيه دادن در حال غذا خوردن و نيز تشبّه كهنسالان به جوانان در رفتار، مكروه است.(12)همچنين تشبّه كنيز به زن آزاد در پوشاندن سر خود در نماز بنابر مشهور كراهت دارد.(13)

تشبّه مستحب:تشبّه به معصومان عليهم السّلام و اولياى الهى در رفتار و افعال، امرى مستحب و ممدوح است؛ از اين‌رو پوشيدن لباس سفيد به جهت شباهت پيدا كردن به پيامبران، مستحب است.(14)

مستحب است حاجى در حج تمتّع بعد از تقصير(-->تقصير)به جهت تشبّه به مُحرم، از محرّمات احرام، مانند لباس دوخته و غير آن اجتناب كند. براى اهل مكّه نيز در ايّام حج، تشبّه به مُحرمان استحباب دارد.(15)

تشبّه اهل ذمّه به مسلمانان:سزاوار است امام عليه السّلام هنگام انعقاد پيمان ذمّه با اهل كتاب(-->اهل كتاب)با آنان شرط كند كه در پوشش، مركب، موى سر و كُنيه به مسلمانان تشبّه پيدا نكنند و در مظاهر يادشده به‌گونه‌اى باشند كه از مسلمانان باز شناخته شوند.(16)

• (10)جواهر الكلام 8/ 367
• (11)المهذب البارع 1/ 397 ؛ جامع المقاصد 2/ 138 ـ 140 ؛ منتهى المطلب 4/ 341
• (12)كشف الغطاء 3/ 36
• (13)الحدائق الناضرة 7/ 18 ـ 19
• (14)كشف الغطاء 3/ 37
• (15)جواهر الكلام 20/ 457 ـ 458
• (16)21/ 272 .
• (7)منتهى المطلب 4/ 248
• (8)دليل الناسك (حكيم)/ 488 ؛ كلمة التقوى 3/ 497
• (9)وسائل الشيعة 5/ 26