البتّه ظاهر عبارت برخى قدما حرمت فروختن و وجوب صدقه دادن آن مى‌باشد.(18)

در قربانى‌اى كه به جهت كفّاره يا به سبب نذر و مانند آن بر انسان واجب شده و نيز بنابر مشهور در قربانى حج تمتّع(-->حج تمتّع)و حج قِران(-->حج قران)كه به اِشعار(-->اشعار)يا تقليد(-->تقليد)واجب شده است فروختن پوست قربانى يا برداشتن آن براى خود و يا دادن به قصاب و سلاخ به عنوان مزد جايز نيست؛ بلكه بايد به فقير صدقه داده شود.(19)

بنابر قول به حرمت خارج كردن گوشت قربانى واجب از منى، برخى پوست آن را استثنا كرده و اخراج آن را جايز دانسته‌اند.(20)

تجارت:داد و ستد و هر نوع كسب با پوست حيوان نجس العين مانند سگ و خوك جايز نيست و معامله باطل است.(21)

صيد و ذباحه:به قول مشهور، قبل از سرد شدن بدن ذبيحه كندن پوست آن كراهت دارد. برخى، قائل به حرمت آن شده‌اند. بنابر قول به حرمت، برخى گوشت آن را نيز حرام دانسته‌اند(23)(-->تذكيه).

اطعمه و اشربه:خوردن پوست چارپايان حلال گوشت در صورتى كه زيان نداشته باشد و خوردن پوست سرِ حيوان و نيز پوست پرندگان حلال گوشت جايز است.(22)

3. پوست گياه

سجده بر غير خوردنى و پوشيدنى از روييدنيهاى زمين صحيح است؛ بدين جهت سجده بر پوست ميوه‌ها و حبوباتِ غير خوردنى و پوشيدنى پس از جدا شدن از مغز و ميوه آن مانند پوست برنج و گردو صحيح است(24)(-->سجده).

• (18)19/ 230 ـ 232
• (19)211 ـ 215
• (20)مستند الشيعة 12/ 338 ـ 342
• (21)جواهرالكلام 22/8 و 23
• (22)تحرير الوسيلة 2/ 161 ؛ مهذب الاحكام 23/ 148
• (23)جواهرالكلام 36/ 123 ـ 125
• (24)العروة الوثقى 2/ 391 ؛ مستمسك العروة 5/ 497 .