responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 2  صفحه : 150

چند نوع ميوه از جمله به براى خوردن از ميان ساير ميوه‌ها؛(4)ناشتا خوردن آن.(5)

بها -->قيمت

بهائيت

بهائيّت: فرقه‌اى منشعب از آيين بابى.

آيين بهائيت از شعبه‌هاى بابيه است كه تأسيس آن به ميرزا حسينعلى نورى معروف به بهاء اللّه‌ نسبت داده شده است.(1)

اعتقاد به بهائيّت، كفر و معتقد به آن كافر و همه احكام كفر بر او جارى است(2)(-->كفر).

بهبود

بهبود: بازيافت سلامت پس از بيمارى.

از آن به مناسبت در بابهاى طهارت، صوم، ارث، حدود، قصاص و ديات سخن گفته شده است.

طهارت:خون زخم و دمل تا زمانى كه بهبود نيافته ـ هرچند زياد باشد ـ در نماز و طواف(-->طواف)بخشوده شده است و شستن آن لازم نيست و پس از بهبود بايد شسته شود. البتّه بعضى مَعْفُوّ بودن را مشروط به مشقّت داشتن شستن موضع و استمرار جريان خون دانسته‌اند(1)(-->جراحت).

زردابه زخمِ در حال بهبود ـ جز درصورتى كه يقين به خون بودن آن يا آميخته بودن آن با خون باشد ـ پاك است.(2)حكم جبيره(-->جبيره)مادامى كه بيم از ضرر آب بر موضع زخم وجود داشته باشد، باقى است هرچند احتمال بهبود نيز بدهد؛ ليكن اگر معلوم شود پيش از وضو بهبود يافته در اينكه وضوى جبيره‌اى براى نماز بعدى كفايت مى‌كند يا لازم است تجديد وضو نمايد، اختلاف است.(3)

صوم:روزه گرفتن درصورتى كه موجب كُند شدن روند بهبود بيمار گردد واجب نيست. و اگر شخص روزه بگيرد از روزه واجب كفايت نمى‌كند و قضاى آن واجب است.(4)اگر بيمار در ماه رمضان


نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 2  صفحه : 150
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست