هنگام احرام كه مشتمل بر تلبيه است، صداى خود را به لبّيك گفتن بلند مىكنند.
در برخى بابها، مانند صوم، اهلال به معناى آشكار شدن هلال( --> هلال)و برآمدن آن نيز به كار رفته است.(4)
اهل ايمان --> مؤمن
اهل بَغى --> باغى
اهل بيت
اهل بيت: خاندان رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله.
مراد از اهل بيت در اصطلاح، حضرت امير مؤمنان، حضرت فاطمه( -->فاطمه)و يازده فرزند معصوم ايشان، از امام حسن مجتبى تا حجّة بن الحسن العسكرى عليهم السّلام است كه خداوند وجود آنان را از گناه و لغزش، معصوم و از هر گونه پليدى آشكار و نهان، پاك قراردادهاست.(1)
اهل بيت عليهم السّلام در پرتو منزلت و مقام بلندى كه نزد خداوند متعال دارند از احكام ويژهاى برخوردارند( --> ائمّه).
اهل تجمّل
اهل تجمُّل: تهيدستان نجيب و عفيف/ صاحبان تجمّل و زينت.
مفهوم نخست، ريشهاى روايى دارد و در باب زكات، بر فقيران نجيب و عفيفى اطلاق شده كه در پرتو نجابت، نادارى خود را پنهان مىدارند؛ چندان كه ديگران آنان را توانگر مىپندارند.(1)
مستحب است زكات چارپايان (گاو، گوسفند و شتر) به عنوان هديه به فقراى نجيب و عفيف داده شود.(2)
مفهوم دوم، در باب نكاح آمدهاست.
اگر زن از خانواده تجمّل و زينت باشد، بر شوهر واجب است علاوه بر لباس معمولى فصل، لباس تجمّل و زينت مناسب شأن وى را نيز فراهم آورد. مرجع تشخيص اين امر، عرف و عادت همسالان خانواده ياد شده است.(3)