نيست، مگر آنكه هريك به ديگرى به صورت مطلق اذن در تصرف داده باشد.(5)

انفراد در تجارت:پدر و جدّ پدرى هركدام به تنهايى بر نابالغ ولايت دارند و مى‌توانند با رعايت مصلحت وى يا بنابر قول برخى، صرف نداشتن مفسده، در مال او تصرف كنند.(6)

انفراد در وكالت:اگر شخصى دو نفر را براى انجام دادن كارى وكيل كند، در صورتى كه اجتماع آن دو را در انجام دادن كار شرط نمايد يا وكالت آن دو را به نحو مطلق قرار دهد، مانند اينكه بگويد: شما دو نفر وكيل من هستيد، هريك به تنهايى نمى‌تواند به آن كار اقدام كند؛ امّا اگر ابتدا يكى و سپس ديگرى را وكيل كند، انفراد هريك در اقدام به آن كار جايز است.(7)

انفراد در وصيّت:وصىّ قرار دادن نابالغ به تنهايى صحيح نيست. در صورتى كه به دو نفر؛ يكى بالغ و ديگرى نابالغ وصيّت شود، بالغ تا زمان بلوغ ديگرى به تنهايى مى‌تواند به وصيّت عمل كند.(8)در صورت وصىّ قرار دادن دو نفر يا بيشتر و شرطِ اجتماع آنها در عمل به وصيّت، عمل هريك به وصيّت به تنهايى جايز نيست.(9)

اگر وصىّ به تنهايى، توانايى عمل به وصيّت را نداشته باشد، حاكم شرع كسى را براى كمك به وى تعيين مى‌كند.(10)

انفراد در نكاح:زن بيوه بالغِ رشيد مى‌تواند بدون كسب اجازه از پدر يا جدّ پدرى، به تنهايى اقدام به ازدواج كند( -->بيوه). در تسرّى اين حكم نسبت به دختر (دوشيزه) اختلاف است(11)( -->باكره)

انفراد در رضاع:شرط تحقق‌مَحرَميّت با شيردادن، آن است كه كودك از پستان يك زن مقدار شير لازم را بخورد. در صورت تعدّد شير دهنده، اگر كودك از يك زن مقدار شير لازم در تحقق محرميّت را نخورد، محرميت حاصل نمى‌شود(12)( --> رضاع).

انفراد زوجه در مسكن:حقّ انفراد در مسكن (مسكن جدا داشتن و اينكه جز شوهر كسى در آن زندگى نكند) براى زوجه ثابت است. از اين رو، زن مى‌تواند آن را از شوهر درخواست كند؛ هرچند

• (10)417
• (11)العروة الوثقى 2/ 864
• (12)جواهرالكلام 29/ 291
• (5)26/ 306
• (6)تحرير الوسيلة 1/ 514
• (7)جواهرالكلام 27/ 406
• (8)28/ 399 ـ 400
• (9)405