را مى‌شنود و خوف فتنه مى‌رود. در وجوب اخفات بدون خوف فتنه اختلاف است.(7)

4. در وجوب يا استحباب اخفات بر مأموم در موارد وجوب يا استحباب قرائت بر او اختلاف است. صورت وجوب، مانند آنكه امام در ركعت سوم يا چهارم و مأموم در ركعت اوّل يا دوم باشد و مورد استحباب، مانند آنكه مأموم در نماز جهرى قرائت امام را نشنود.(8)

5 . قرائت حمد در نماز احتياط( --> نماز احتياط)بنابر قول بسيارى.(9)

كسى كه وظيفه‌اش اخفات است، اگر به عمد نماز را بلند بخواند، نمازش باطل است.(10)

موارد استحباب:نمازهاى مستحب در روز(11)و استعاذه قبل از شروع به قرائت بنابر قول مشهور.(12)

موارد جواز:ذكرهاى نماز ـ جز حمد، سوره و تسبيحات اربع ـ مانند ذكر سجود و ركوع(13)و براى زن، قرائت نمازهاى صبح، مغرب و عشا در صورتى كه نامحرم صداى او را نمى‌شنود.(14)

حكم اخفات در نماز قضا(--> قضاء)مانند نماز ادا(--> اداء)است.(15)

اخفش

اَخفَش: داراى چشمان ضعيف و كم سو.

برخى لغويان اخفش را به كسى كه چشمانش تنگ است و يا پلك چشمش دچار مشكل است نيز معنا كرده‌اند.(1)

از آن به مناسبت در باب قصاص و ديات سخن گفته شده است.

اگر جنايتكار بر چشم اخفش آسيب رساند، قصاص مى‌شود؛ هر چند چشم وى سالم باشد.(2)

• (1)لسان العرب/ واژه «خفش»
• (10)توضيح المسائل مراجع 1/550 م 995
• (11)الحدائق الناضرة 8/ 144 ؛ جواهر الكلام 9/ 410
• (12)مستند الشيعة 5/ 175
• (13)الحدائق الناضرة 8/ 142 ـ 143
• (14)جواهر الكلام 9/ 385
• (15)الحدائق الناضرة 8/ 143 ـ 144 .
• (2)تحرير الوسيلة 2/ 546 ؛ جواهر الكلام 42 / 371
• (7)جواهر الكلام 9/ 383 ـ 384 ؛ توضيح المسائل مراجع 1/ 549 م 994
• (8)العروة الوثقى 1/ 790 ؛ مستمسك العروة 7/ 289
• (9)جواهر الكلام 12/ 372 ؛ العروة الوثقى 2/ 32 ؛ مستمسك العروة 7/ 501