ساير احكام:محل احرام يكى از ميقاتهاى تعيين شده است(38)( --> ميقات). طهارت از حدث اكبر و اصغر(--> حدث)در احرام شرط نيست.(39)اگر پس از انجام دادن مناسك متوجه شود كه احرام را ترك كرده، چنانچه ترك آن از روى ناآگاهى به مسئله يا فراموشى باشد، نزد مشهور فقها عملش صحيح است.(40)انعقاد احرام در حج تمتّع(--> حج تمتّع)، و اِفراد(--> حج افراد)تنها با تلبيه است؛ ولى در حج قِران(--> حج قران)بنابر قول مشهور هم با تلبيه منعقد مىشود و هم با اِشعار(--> اشعار)يا تقليد(41)(--> تقليد).
براى داخل شدن در مكّه از حرم، احرام به حج يا عمره واجب است؛ ليكن اگر از مكّه خارج شود و از حرم بيرون نرود، بنابر تصريح برخى، براى دخول مكّه واجب نيست محرم شود. بيمار و كسى كه به اقتضاى شغلش لازم است به طور مكرر تردد نمايد و نيز كسى كه از احرام عمره قبلىاش يك ماه نگذشته است، مىتوانند بدون احرام وارد مكّه شوند.(42)
احرام زن مانند احرام مرد است، مگر در آنچه كه براى زن استثنا شده است، مانند پوشيدن لباس دوخته و پوشاندن سر.(43)
پيش از اتمام اعمال احرام قبلى، احرام دوباره جايز نيست.(44)محرم اگر به سبب اِحصار(--> احصار)يا صدّ(--> صدّ)از انجام دادن بقيّه مناسك بازماند، مىتواند با شرايطى از احرام خارج شود.(45)
كفّاره:ارتكاب برخى محرّمات احرام، يعنى شكار كردن، آميزش با همسر و نيز بوسيدن و نگاه كردن با شهوت به او، استمناء، پوشاندن سر براى مرد، استعمال بوى خوش، پوشيدن لباس دوخته، سايه قرار دادن بر سر در حال حركت به قول مشهور، ناخن گرفتن، ازاله مو از بدن، جدال و قطع گياه حرم، موجب ثبوت كفّاره(--> كفّاره)مىگردد؛(46)امّا ارتكاب ديگر محرّمات كفّاره ندارد.(47)به قول مشهور، كفّاره از ديوانه و نيز كسى كه از روى نا آگاهى يا فراموشى مرتكب يكى از محرّماتِ داراى كفّاره ـ جز شكار ـ شده باشد ساقط است.(48)