آثار اسلامي مکّه و مدينه - جعفريان، رسول

نام کتاب : آثار اسلامي مکّه و مدينه نویسنده : جعفريان، رسول جلد : 1 صفحه : 54

سرکوب شد و دولت عباسي که متزلزل شده بود، استقراري مجدد يافت. منصور اين بار عبدالصمد بن عبدالله عموي خود را حاکم مکه کرد. اين شخص کسي است که سُدَيف ابن ميمون را، که به نفع علويان شعر مي سرود، در مکه زنده به گور کرد. حضور اميران عباسي در اين شهر، مي توانست سدّي در برابر قيام هاي علويان باشد. منصور در دوران خلافتش چهار سفر به حج آمد و در سفر پنجم; يعني در سال 158 در مکه مرد و در کنار قبرستان معلاة مدفون شد. امروزه محله کنار قبر او را که در حاشيه خيابان قرار دارد، جعفريه (احتمالا به نام ابوجعفر منصور) مي نامند. مکه تا سال 169 که حسين بن علي شهيد فخ قيام کرد، در اختيار امراي عباسي بود. در اين سال، اين علوي دست به قيام زد و با توجه به محبوبيتي که داشت و با وجود شهادت سريعش، ضربه سختي بر دولت عباسي وارد کرد. منطقه اي که وي به شهادت رسيد، تا به امروز منطقة الشهد خوانده مي شود و مقبره اش همچنان باقي است. ادريس بن عبدالله علوي که از واقعه فخ گريخت، دولتي علوي در آفريقا تأسيس کرد. و برادرش عبدالله نيز در ديلمستان ايران قيامي ترتيب داد که خاموش شد. در سال 199 بار ديگر يکي از علويان با نام حسين بن حسن معروف به افطس، به مکه آمد و تحت رهبري سري بن منصور شيباني که به نام علويان در عراق قيام کرده بود، مدتي مکه را در اختيار خود داشت. با شکست سري، وي کوشيد تا براي محمد بن جعفر الصادق(عليهما السلام) از مردم مکه بيعت بگيرد. وي که از پيران علوي اين شهر بود و به ديباج شهرت داشت، کار را به دست فرزندش علي و نيز حسين بن حسن افطس سپرد. مأمون در سال 200 هجري قمري، سپاهي را به مکه فرستاد و ديباج را به تسليم وا داشت. در سال 202 باز علوي ديگري با نام ابراهيم بن موسي الکاظم(عليه السلام) بر مکه غلبه کرد که توسط عباسيان از مکه بيرون رانده شد. مأمون که در ظاهر با علويان اظهار دوستي مي کرد، پس از سرکوبي اين حرکت ها، در بيشتر دوران حکومتش، شهر مکه را در اختيار برخي از علويان گذاشت. اين برخورد، زمينه را براي تسلط بيشتر علويان بر حجاز فراهم کرد.

نام کتاب : آثار اسلامي مکّه و مدينه نویسنده : جعفريان، رسول جلد : 1 صفحه : 54

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست