responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : آثار اسلامي مکّه و مدينه نویسنده : جعفريان، رسول    جلد : 1  صفحه : 53
هم روبروي در فعلي، در کنار رکن يماني باز کرد. با آمدن حَجّاج، بار ديگر کعبه تخريب و به مانند همان که پيش از زمان ابن زبير بود ساخته شد. دولت اموي، اميراني از خاندان خود و يا چهره هاي کاملا وابسته را به حکومت شهرهاي مهم مي گمارد. خالد بن عبدالله قسري، عبدالله بن سفيان مخزومي و يحيي بن حکم بن ابي العاص، از جمله واليان امويان در مکه بودند. مدتي هم عمر بن عبدالعزيز و مَسْلمة بن عبدالملک در اين شهر حکومت کردند. يکي از کثيف ترين حکام اموي در مکه، يوسف بن عمر ثقفي پسر برادر حجاج بود که جنايات فراواني را در اين شهر مرتکب گرديد. مکه در سال 129 و 130 هجري به دست خوارج افتاد و پس از آن باز امويان بر آن مسلط شدند; گرچه اين بار، عُمْر دولتشان به پايان رسيده و در سال 132 هجري براي هميشه در شرق اسلامي سقوط کردند. مکه در دوره عباسيان پس از سقوط امويان، بني هاشم که طي مدت نود سال زير فشار آنان بودند و تنها جانشين قابل قبول امويان ميان مردم تلقي مي شدند، به قدرت رسيدند. بني عباس به نام اهل بيت قدرت را به دست گرفتند. ابتدا اظهار تشيع کردند; اما اندکي بعد، به دليل مقابله با علويان، و کسب وجهه ميان سنيان، مذهب تسنن را پذيرفته، آن را رسميت بخشيدند. مهم ترين رقيب آنان، علويان بودند که لحظه اي از قيام و شورش بر ضد عباسيان نمي ايستادند. شمار بسياري از علويان، در دو شهر مکه و مدينه زندگي مي کردند و به رغم آوارگي و هجرت گروهي از آنان به اقصا نقاط دنياي اسلام، هيچ گاه اين دو شهر از حضور آنان خالي نگرديد. نخستين واليِ عباسي مکه، داود بن علي بن عبدالله بن عباس بود. پس از عزل وي، سفاح دايي اش زياد بن عبدالله حارثي را به امارت مکه نصب کرد. پس از آن منصور نيز مکه را در اختيار برخي از امراي عباسي; از جمله سري بن عبدالله بن حارث قرار داد. در سال 145 شورش نفس زکيه در مدينه و شورش برادرش ابراهيم در بصره

نام کتاب : آثار اسلامي مکّه و مدينه نویسنده : جعفريان، رسول    جلد : 1  صفحه : 53
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست