responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : آثار اسلامي مکّه و مدينه نویسنده : جعفريان، رسول    جلد : 1  صفحه : 357
از جنوب به سمت شمال دور مي زدند و از آنجا وارد مي شدند. در سمت بني قريظه، يعني جنوب شرقي نيز امکان ورود نبود; زيرا در آن ناحيه، بني قريظه سکونت داشتند و آنان به دليل قرارداد و پيماني که با مسلمانان بسته بودند، اجازه عبور دادن سپاه مشرکان به مدينه را نداشتند. بنابراين، راه نفوذ سپاهيان مشرک به مدينه، منحصر به قسمت شرقي کوه احد بود که آغازِ يک منطقه باز و زراعي بود. درست به همين دليل است که در جنگ خندق نيز مشرکان مکه، نه از جنوب، بلکه از همين قسمت هاي شمالي يا به عبارتي، شرق کوه احد وارد مکه شدند. آنان وقتي به دليل وجود خندق، راه نفوذشان بسته شد، در انديشه راه نفوذ از منازل بني قريظه افتادند. مسير رسول خدا(صلي الله عليه وآله) از مدينه تا اُحُد مسيري که اکنون به نام طريق سيدالشهد شهرت دارد، به طور تقريبي، همان مسيري است که رسول خدا(صلي الله عليه وآله) و يارانش براي نبرد با دشمنان مشرک، از مدينه تا احد طي کردند. فاصله دقيق ميان مسجد نبوي با کوه، حدود پنج کيلومتر و نيم است. در اين مسير، در سمت راستِ لشکرِ اسلام; يعني شرق مدينه، حرّه شرقي قرار داشت و در سمت غرب، کوه سلع. پس از کوه سلع تا کوه احد، زمين نخلستاني و زراعي بود که تا دامنه احد، در شمال، امتداد داشت. دو طايفه مهم در بخشي از مسير مدينه تا احد زندگي مي کردند. نخست طايفه بني عبد اشهل که رسول خدا(صلي الله عليه وآله) توقفي در محله آنان داشتند. مسجد اين طايفه همان مسجدي است که به نام مسجد البُحير يا مسجد الأسواف يا مسجدالسجده شهرت داشته و اکنون به نام مسجد ابوذر معروف است.[1] پس از آن، يک بناي کوچک معروف به شيخين، متعلق به يک پيرزن و پيرمردي

[1] درباره اين مسجد نکـ : المدينة بين الماضي و الحاضر، صص 329 ـ 326 ; التحفة اللطيفه، ج1، ص 67
نام کتاب : آثار اسلامي مکّه و مدينه نویسنده : جعفريان، رسول    جلد : 1  صفحه : 357
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست