responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : آثار اسلامي مکّه و مدينه نویسنده : جعفريان، رسول    جلد : 1  صفحه : 355
پيوند ندارد. برخي نيز آن را با يگانگي خداوند قرين دانسته و نامگذاريش را به احد از اين روي توجيه کرده اند. نوشته اند که در جاهليت نام اين کوه عنقد بوده است.[1] رسول خدا(صلي الله عليه وآله) کوه احد را سخت دوست مي داشت ودرباره آن مي فرمود: اُحُد جَبَلٌ يُحِبُّنا وَ نُحِبُّهُ ; احد کوهي است که ما را دوست مي دارد و ما هم او را دوست مي داريم. اين روايت در مصادر حديثيِ مهم آمده و ترديدي در آن نيست. کوه رمات يا جبل عينين بي شک کوه رمات همين کوه کوچکي است که در جنوب احد واقع شده و قبر حضرت حمزه و ديگر شهداي احد، ميان آن و کوه احد فاصله انداخته است. طول کوه ياد شده، از شرق به غرب، حدود يک صد و پنجاه متر و عرض آن چهل متر مي باشد. عبور قنات از سمت شرقيِ آن، به آن بخش آسيب رسانده است; به طوري که آثار آن قابل مشاهده است. اين کوه، در دوره عثماني، به عنوان محلي براي نگاهباني و ديده باني مورد استفاده بوده و پس از آن نيز، خانه هاي زيادي روي آن ساخته شده که تا اين اواخر وجود داشته است. در سال هاي اخير، همه آن بناها تخريب شد تا کوه شکل طبيعيِ خود را حفظ کند.[2] نامگذاري اين کوه به عَيْنَين ; دو چشمه ، از آن روست که در کنار آن، وادي قنات و عين الشهد قرار داشته است.[3] چرا مشرکان از شمال وارد مدينه شدند؟ مي دانيم که مدينه در شمال مکه واقع است و طبيعي است اگر مسافري بخواهد از شهر مکه به مدينه بيايد، مي بايست از جنوب شهر مدينه وارد شود. نقطه جنوبي مدينه

[1] تاريخ المدينة المنوره، ج 1، ص 85
[2] معالم المدينة المنوره، مجلد1، ج 1، ص 195
[3] آثار المدينة المنوره، عبدالقدوس الأنصاري، ص 201
نام کتاب : آثار اسلامي مکّه و مدينه نویسنده : جعفريان، رسول    جلد : 1  صفحه : 355
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست