آثار اسلامي مکّه و مدينه - جعفريان، رسول

نام کتاب : آثار اسلامي مکّه و مدينه نویسنده : جعفريان، رسول جلد : 1 صفحه : 242

مي گفت: اي کاش اين خانه ها را به همان صورت باقي گذاشته بودند تا وقتي کسي از اطراف به مدينه مي آمد، مي ديد که پيامبر(صلي الله عليه وآله) در زندگي خود به چه چيزي اکتفا کرده و مردم را در تفاخر و تکاثر تعديل کرده، به زهدگرايي سوق مي داد.[1] به هر روي، رسول خدا(صلي الله عليه وآله) در حجره خود دفن شد و خليفه اوّل و دوّم نيز با اجازه عايشه که ادعاي ملکيت آن را داشت، در همانجا دفن شدند. به تدريج ديواري دور آن کشيده شد. عايشه، خانه خود را با قيمت گزافي به معاويه فروخت و شرط کرد که تا وقتي عايشه زنده است، همانجا زندگي کند. زماني که سوده در سال 55 هجري درگذشت، چون خانه اش کنار خانه عايشه بود، وصيت کرد تا در اختيار او قرار گيرد. در زمان تخريب، فاطمه صغري دختر امام حسين(عليه السلام) با شوهرش حسن بن حسن بن علي(عليه السلام) در خانه حضرت فاطمه زهرا(عليها السلام) زندگي مي کردند. وي حاضر به واگذاري خانه اش براي توسعه مسجد نشد. زماني که خبر به وليد رسيد، دستور داد تا به زور آن را تخريب و داخل مسجد کردند و پول آن را از بيت المال دادند. به همين دليل، تا قرن ها مردم از خواندن نماز در آن قسمت پرهيز مي کردند و آن را غصبي مي دانستند. پس از آن بود که فاطمه صغري، به اجبار اين خانه را ترک کرد و به محلّي در نزديکي حرّه رفت. نوشته اند که در آنجا، در نقطه اي دو رکعت نماز خواند، دعا کرد و سپس خانه اي بنا کرد و چاه آبي را کند که تا قرن سيزدهم به نام بئر السيدة فاطمه بنت الحسين شهرت داشته و برقرار بوده است.[2] محل آن در مناخه در نزديکي مسجد غمامه و مسجد امام علي(عليه السلام)بوده که در توسعه جديد از ميان رفته است. گفتني است خانه حضرت زهرا که در کنار آن، ستون مربعة القبر يا مقام جبرئيل بوده، تا قرن ها داخل مسجد بوده است; اما از زماني که سلطان بَيْبَرس در سال 668 ديواري از شبکه هاي چوبي اطراف حجره شريفه کشيد، محدوده خانه حضرت زهرا(عليها السلام)

[1] وفاء الوفا، ج 2، ص 461
[2] نزهة الناظرين، ص 287

نام کتاب : آثار اسلامي مکّه و مدينه نویسنده : جعفريان، رسول جلد : 1 صفحه : 242

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست