شده، قضيه مردى است به نام اوس‌بن‌صامت كه به رسم جاهليت همسر خود (خوله) را كه زنى از انصار بود، با ظِهار بر خود حرام كرد، يعنى گفت: «أَنْتِ عَلَىَّ كَظَهْر امّى، كنايه از اينكه از اين پس تو بر من حرام هستى. ظهار در جاهليت طلاق محسوب مى‌شد و اين اولين ظهار در اسلام بود ولى بعد از آن اوس پشيمان شد، همسرش گفت: پيش رسول‌اللّه صلى الله عليه و آله و سلم برو و از او در اين مورد سئوال كن، اوس‌بن‌صامت گفت:

من خجالت مى‌كشم، پس همسرش گفت: اجازه بده من از حضرت سئوال كنم و آمد پيش پيامبراكرم صلى الله عليه و آله و سلم، در حالى كه عايشه مشغول شستشوى سر مبارك حضرت بود، عرض كرد يا رسول‌اللّه صلى الله عليه و آله و سلم شوهرم وقتى من جوان و ثروتمند و فاميل‌دار بودم با من ازدواج كرد و وقتى مال مرا مصرف كرد و جوانى مرا از بين برد و پير شدم مرا ظِهار كرد و اكنون پشيمان است، آيا راهى هست كه من بر او حلال شوم‌؟ حضرت فرمود:

نمى‌بينم تو را مگر اينكه بر او حرام شده‌اى، عرض كرد: يا رسول‌اللّه صلى الله عليه و آله و سلم آن خدايى كه قرآن را بر تو نازل نموده، ظهار را بعنوان طلاق ذكر نفرموده است، شوهرم پدر فرزندان من و محبوب‌ترين انسان‌ها نزد من است، حضرت فرمود: به نظرم بر او حرام شده‌اى و فعلا دربارۀ كارت دستورى نمى‌دهم، ولى آن زن همچنان با پيامبر مجادله كرد و اصرار ورزيد و حضرت هم مى‌فرمود بر شوهرت حرام شده‌اى پس زن با فرياد از نيازمندى و حاجت و شدت حالش به خدا شكايت نمود و گفت: خدايا جواب حق را بر زبان پيامبرت جارى كن و باز متوجه پيامبر شد و عرض كرد پدر و مادرم به فدايت اى رسول‌خدا صلى الله عليه و آله و سلم، در كارم نظر كن، كه عايشه گفت: سخنت را كوتاه كن، آيا چهره رسول‌اللّه صلى الله عليه و آله و سلم رانمى بينى‌؟ در اين موقع حضرت در حال دريافت وحى بود و هنگام نزول وحى حالت بيهوشى به ايشان دست مى‌داد. وقتى اِنزال وحى تمام شد، فرمودند: به شوهرت بگو بيايد وقتى آمد آيات ابتدايى سوره مجادله را براى شوهرش، اوس بن صامت، تلاوت كردند و پس از آن به وى كفارۀ ظِهار را فرمود، اما